Zbigniew Dobrowolny

Z Kresowianie na Śląsku
Wersja z dnia 17:11, 25 paź 2023 autorstwa Bmaresz (dyskusja | edycje) (drobna poprawka)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

ur. 30.09.1920 r. w Jaworowie k. Stanisławowa (obecnie Ukraina), zm. 20.12.1991 r. w  Katowicach – dziennikarz sportowy, redaktor katowickiej gazety „Sport”.

Zdjęcie portretowe Zbigniewa Dobrowolnego
Imię i nazwisko Zbigniew Dobrowolny
Data i miejsce urodzenia 30.09.1920, Jaworów
Data i miejsce śmierci 20.12.1991, Katowice
Zawód dziennikarz sportowy

Zbigniew Dobrowolny był synem Mariana i Anicety z d. Marczak. W 1938 r. ukończył I Państwowe Gimnazjum im. M.  Romanowskiego w Stanisławowie. Już w szkole interesował się sportem i redagował lokalną gazetę „Wiadomości Sportowe”. Po wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej jako żołnierz 50. pułku piechoty. 30 września 1939 r. trafił do niewoli niemieckiej pod Włodzimierzem Wołyńskim. Lata wojny spędził w obozach jenieckich w Niemczech: stalagach IVB, XIA, XIB, XB. Do Polski powrócił w 1947 r. i przez pewien czas nie mógł znaleźć pracy, w końcu zatrudnił się w Zjednoczeniu Przemysłu Cukrowniczego w Malborku. W latach 1950–1968 i 1971–1981 pracował w katowickim dzienniku „Sport”, gdzie pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego. Współpracował tam z pochodzącymi również z Kresów Południowo-Wschodnich: redaktorem naczelnym „Sportu” Tadeuszem Bagierem oraz fotoreporterem Kazimierzem Seko. W latach 1968–1971 kierował Działem Ogłoszeń w Śląskim Wydawnictwie Prasowym. Po roku 1981 był bez stałej pracy, ale nadal zajmował się historią sportu i publikował w śląskiej prasie, także już po przejściu na emeryturę. Specjalizował się w statystyce lekkoatletycznej. Był członkiem Europejskiej Federacji Statystyków Lekkoatletycznych oraz członkiem zarządu Śląskiego Okręgowego Związku Lekkoatletycznego.

Z.B. był cenionym znawcą historii sportu, zwłaszcza lekkoatletyki. W prasie katowickiej zamieszczał artykuły o tematyce sportowej, m.in. cykle: „A świat się kręci” w „Sporcie”, „Gwiazdy światowej lekkoatletyki” w „Panoramie” i  „Ewolucja rekordów” w „Trybunie Robotniczej” oraz cykl poświęcony lekkoatletyce „Dramaty i skandale na dworze królowej” publikowany w „Sporcie”. W 1991 r. ukazało się osiem odcinków tego interesującego cyklu, który cieszył się wielką popularnością wśród czytelników.

Po śmierci w jednym z nekrologów, zamieszczonym w „Dzienniku Zachodnim”, tak wspominano Z.B.:

To nie był reporter z żurnala wyobrażeń o dziennikarzach sportowych. Spokojny, zrównoważony, o dużej kulturze osobistej, zazwyczaj w charakterystycznym kapeluszu na głowie i z taśką w ręku. W owej taśce krył się zawsze inny skarb. Albo nim był jakiś biały kruk wydawniczy albo pożółkły kajet z notatkami o klubie dawno nie istniejącym, albo też coś zupełnie innego, a stanowiącego część Jego Sezamu. Korzystał z niego każdy, kto bezskutecznie szukając czegoś we własnych zbiorach, wiedział, że u Niego znajdzie na pewno. Zbyszek zawsze miał dla każdego czas i naturalną życzliwość. Nikt dokładnie nie wie, co zdołał uratować z rodzinnego Stanisławowa, gdy na stałe osiadł w Katowicach. Ale jubileuszową odznakę Rewery przechowywał niczym relikwię. Olbrzymią wiedzę o sporcie dyskontował w „Sporcie”, gdzie przez lata pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego. Poliglota, biegle władający paroma językami zapewniał kiedyś czytelnikom, dzięki nasłuchowi radiowemu zawsze świeżą informację, ale w hierarchii zawodowej najwyższy szczebel osiągnął wysoko cenionymi publikacjami z dyscypliny, którą ukochał ponad wszystko — z lekkoatletyki. Miał rozległe plany wydawnicze, przygotowywał wraz z dr. Bogdanem Tuszyńskim książkę o sportowcach pomordowanych w Katyniu. [Dziennik Zachodni” 1991, nr 248, s 2.].

Odznaczony: Srebrnym Krzyżem Zasługi; tytułem Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej.

Bibliografia podmiotowa

Halowe Mistrzostwa Europy w Lekkiej Atletyce, Katowice 8-9 marca 1975 = 6 th European Athletic Indoor Championships, Katowice March 8-9, 1975. Program, oprac. Z. Dobrowolny i in., Katowice 1975.

Dobrowolny Z., Gowarzewski A., „Królowa” w hali, Warszawa 1975.

Liga gra i po czterdziestce, oprac.  Z. Dobrowolny i in. Warszawa 1977.

Dobrowolny Z., Najprostszą drogą do celu, [w:] Spotkania  przyjaciół, Warszawa 1977, s. 57-68.

Dobrowolny Z., Pięć olimpiad Ireny, „Panorama” 1984, nr 31.

Dobrowolny Z., Dramaty i skandale na dworze królowej, 1991, nr 22, 41, 62, 84, 102, 121, 145, 201.

Dobrowolny Z., Meandry sportowe II Rzeczpospolitej, „Sport” 1991, nr 186, s. 3-4.

Lwów i Wilno w ekstraklasie. Dzieje polskiego futbolu kresowego, oprac. A. Gowarzewski, Z. Dobrowolny i in., Warszawa 1997.

Bibliografia przedmiotowa

„Sport” 1965, nr 89-90 (jubileuszowy numer pisma).

Tuszyński B., Bardowie sportu. Wydawnictwo z okazji 50-lecia Klubu Dziennikarzy Sportowych , Warszawa 2009, s. 33

Nekrologi: „Sport” 1991, nr 243, s. 1; „Dziennik Zachodni” 1991, nr 248, s 2.

https://www.mhk.katowice.pl/index.php/muzeum-on-line/encyklopedia/leksykon-ludzi/388-d-ludzi [dostęp 16.10.2022 r.]

Autor hasła

Antoni Steuer [październik 2022 r.]