Tadeusz Neuhoff

ur. 03.01.1924 r. Lwów (obecnie Ukraina), zm. 16.01.2003 r., Wrocław. - więzień polityczny, żołnierz AK, inżynier mechanik, działacz społeczny.

Imię i nazwisko	Tadeusz Neuhoff
Data i miejsce urodzenia	03.01.1924, Lwów
Data i miejsce śmierci	16.01.2003, Wrocław
Zawód	wojskowy, inżynier mechanik

Tadeusz Neuhoff urodził się we Lwowie, ale od drugiego roku życia mieszkał w latach 1926 – 1939 w Bielsku Białej, gdzie rozpoczął swoją edukację. Z początkiem 1939 r. został ewakuowany do Lwowa. We Lwowie kontynuował naukę w gimnazjum a następnie na Politechnice Lwowskiej przemianowanej na tzw. Technitsche Fachkurse, a następnie jako Lwowski Politechniczeskij Instytut. Równolegle pracował jako „karmiciel wszy” w Instytucie Szczepionki Przeciwtyfusowej prof. Rudolfa Weigla, brał udział w konspiracji na Politechnice prowadząc działalność niepodległościową.

6 stycznia 1945 r. został aresztowany przez NKWD, przebywał w więzieniu przy ul. Łąckiego we Lwowie za współpracę z AK. Przeszedł wielokrotne ciężkie nocne przesłuchania. W latach 1948-1951 pracował w Zakładach Aparatury Chemicznej – Zeleniewski SA w Krakowie, a od maja do października 1951 r. aż do przejścia na emeryturę w maju 1990 r. we Wrocławiu w Zakładzie WSK przemianowanym w 1970 r. na Kombinat PZL – Hydral. Równocześnie był wykładowcą na kursach mistrzowskich (1954-1983) w Lotniczych Zakładach Naukowych (1968-1973), na Kursach Hydrauliki w Ośrodku Doskonalenia Kadr przy Zarządzie Oddziału Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników Polskich (1973-1983). Przez wiele lat pracował jako tłumacz techniczny i wykładowca w Naczelnej Organizacji Technicznej. Reprezentował WSK na Międzynarodowych Targach Technicznych w Poznaniu z ramienia Branżowego Ośrodka Informacji Technicznej, Naukowej i Ekonomicznej.

W latach 1953-1983 działał w Polskim Towarzystwie Turystyczno Krajoznawczym, był też członkiem Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego – Oddział w Krakowie, pilotował wycieczki.

Należał do Związku Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego – Oddział Wrocław.

Był ceniony i lubiany, uczynny, prawy, wielki patriota, o błyskotliwej inteligencji, bardzo obszernej i różnorodnej wiedzy, znakomitej pamięci i humorze. Szczególnie leżały mu na sercu sprawy Kresów.

Odznaczony: Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką: SIMP-u, PZL – Hydral, CINTE, miasta Wrocławia i ZG PTTK.

Pochowany został na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu.

Bibliografia przedmiotowa

Neuhoff W., Śp. Tadeusz Neuhoff (1924-2003) „ Semper Fidelis” 2003, nr 3 (74), s. 60.

Autor hasła

Jerzy Hubicki