Piotr Argasiński
ur. 13 czerwca 1906 r. w Wicyniu, zm. 9 maja 1978 w Bielsku-Białej, polski chłopo-rzemieślnik, rzeźbiarz amator, związany z Wicyniem, Lubaczowem oraz Starym Bielskiem.
| |
|---|---|
| Imię i nazwisko | Piotr Argasiński |
| Data i miejsce urodzenia | 13.06.1906,Wicyń |
| Data i miejsce śmierci | 9.05.1978, Bielsko-Biała |
| Zawód | rolnik, bednarz |
Piotr Argasiński urodził się 13 czerwca 1906 r. w Wicyniu, w wielopokoleniowej rodzinie bednarzy, która przybyła z Lubaczowa w 1902 r. Mimo że marzył o zostaniu kowalem, z woli ojca został bednarzem, podobnie jak jego starszy brat – Jan. Po ślubie z córką wicyńskich gospodarzy Dańczuków, po raz drugi musiał dostosować się do nowej sytuacji i został rolnikiem.
We wrześniu 1939 r. walczył w szeregach 52. Pułku Piechoty Strzelców Kresowych. Był członkiem lokalnego oddziału samoobrony.
W wyniku ustaleń konferencji jałatńskiej i poczdamskiej, w 1945 r., wraz z tysiącami Kresowiaków, został wysiedlony z Wicynia i zamieszkał we wsi opuszczonej przez Niemców, na południu powojennej Polski – Starym Bielsku.
Pod koniec lat 40-tych, pracując na roli, podjął dodatkową pracę w bielskim browarze, zdobywając w ten sposób środki na utrzymanie rodziny i wykształcenie dzieci. Po przejściu na emeryturę nadal prowadził działalność rolniczą, choć z roku na rok na co raz mniejszym areale. Aktywnie uczestniczył w życiu rodziny pomagając przy budowie domów córki i syna a także zajmując się wnukami. Słynął z wysublimowanego poczucia humoru. Był doskonałym gawędziarzem, erudytą ubarwiającym swoje opowieści licznymi anegdotami sprzed II wojny światowej.
Jeszcze w latach trzydziestych XX wieku zaczął rzeźbić, tworząc głównie figurki domowych zwierząt, pełniących rolę zabawek jego syna. Już jako emeryt, cierpiący na poważne problemy z sercem, powrócił do działalności artystycznej, którą kontynuował do śmierci w 1978 r.
W swoich powojennych rzeźbach, wykonywanych późnymi wieczorami i nocą, Argasiński nadawał swoim drewnianym bohaterom cechy nie tylko ludzkie, ale także specyficznie wicyńskie. W lipowym drewnie odtwarzał ludzi z czasów swojego dzieciństwa i młodości, takich jak: "PANI ZE DWORU" czy "WIEŚNIACZKA IDĄCA NA TARG", "KSIĄDZ", "RABIN", "ŻANDARM", "KOMBATANT WOJNY Z BOLSZEWIKAMI", "KIEROWNIK GORZELNI", "ZAKONNIK", "STARY WIEŚNIAK ROBIĄCY MASŁO". Mimo, iż jego postaci wywodziły się z lat 30-tych XX wieku, to można w nich dostrzec wpływy otaczającej go rzeczywistości (np. fryzury). Argasiński był wnikliwym obserwatorem, umiejętnie transponującym myśli na formy rzeźbiarskie. Niechętnie jednak pokazywał swoje prace, skrupulatnie dobierając wąskie grono ich odbiorców. Pierwsza publiczna wystawa rzeźb Piotra Argasińskiego miała miejsce dopiero w 2015 r. w Bielsku-Białej.
Rodzina:
- ojciec - Józef Argasiński,
- matka - Anna z domu Argasińska (to samo nazwisko choć bez bliskiego pokrewieństwa),
- bracia: Jan, Leon,
- siostry: Maria, Marcelina, Zofia, Franciszka, Adela,
- żona - Katarzyna z domu Dańczuk,
- syn - Józef - urodzony 10 lutego 1935 r. w Wicyniu,
- córka - Irena - urodzona 6 września 1946 r. w Bielsku.
Bibliografia przedmiotowa
https://pl.wikipedia.org/wiki/Smerekiwka
https://pl.wikipedia.org/wiki/52_Pu%C5%82k_Piechoty_Strzelc%C3%B3w_Kresowych
https://pl.wikipedia.org/wiki/Konferencja_ja%C5%82ta%C5%84ska
https://pl.wikipedia.org/wiki/Konferencja_poczdamska
https://pl.wikipedia.org/wiki/Stare_Bielsko
Autor hasła
Leszek Argasiński