Maria Staszkiewicz
ur. 23.01.1908 r. w Zaleszczykach, woj. tarnopolskie (obecnie Ukraina), zm. 28.01.1997 r. w Głubczycach – nauczycielka w szkołach podstawowych, społecznik.
Imię i nazwisko | Maria Staszkiewicz |
Data i miejsce urodzenia | 23.01.1908, Zaleszczyki |
Data i miejsce śmierci | 28.01.1997, Głubczyce |
Zawód | nauczycielka |
Maria Staszkiewicz była córką dyrektora poczty w Kołomyi Michała Staszkiewicza i Marii z domu Dziedzina. Jej stryj był inspektorem szkolnym, a siostra, trzy kuzynki, kuzyn i jego córka – nauczycielami. Uczęszczała do szkoły powszechnej w Przemyślu (1915–1917) i do Szkoły Powszechnej im. Królowej Jadwigi w Kołomyi. W 1927 r. po ukończeniu seminarium nauczycielskiego w Kołomyi zdała maturę i w 1928 r. podjęła pracę w szkole dwuklasowej w Gwoźdźcu Małym. W latach 1928–1933 pracowała w szkole w Gwoźdźcu, a w latach 1933–1934 w siedmioklasowej Szkole Powszechnej im. Mikołaja Kopernika w Kołomyi.
W latach 1934–1935 uczęszczała na Wyższy Kurs Nauczycielski we Lwowie. Od 1934 do 1941 r. pracowała w ukraińskiej szkole podstawowej w Gwoźdźcu. W latach 1941–1944 prowadziła tajne nauczanie. Po zajęciu Kresów ponownie przez Armię Czerwoną, od 1944 do 1945 r. uczyła matematyki i chemii w polskiej szkole niepełno – średniej w Kołomyi. W 1945 r. przybyła transportem przesiedleńczym z Kołomyi do Głubczyc. Z powodu braku miejsca pracy w tym mieście (w Głubczycach wówczas zatrudniano tylko nauczycielki zamężne z dziećmi), M. Staszkiewicz musiała wyjechać do pracy w Baborowie, pow. głubczycki. Tam z dwiema koleżankami mieszkała w trudnych warunkach w klasie szkolnej. Prowadziła w Baborowie kółko repolonizacyjne. W 1946 r. została zatrudniona jako nauczycielka w Szkole Podstawowej nr 2 w Głubczycach, a od 1.09.1948 r., w jedenastoletniej szkole ogólnokształcącej (w stopniu podstawowym) mieszczącej się w budynku dzisiejszego liceum. Udzielała w niej lekcji biologii i geografii.
W latach 1949–1951 pełniła funkcję instruktora metodycznego w Ośrodku Doskonalenia Kadr Oświatowych w Głubczycach oraz działała aktywnie w Polskim Czerwonym Krzyżu (PCK). Po przejściu na emeryturę w 1968 r., pracowała w szkole w niepełnym wymiarze godzin do 1972 r. i dodatkowo w Bibliotece Pedagogicznej w Głubczycach. Odznaczona: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotą Odznaką ZNP. Spoczęła na cmentarzu w Głubczycach.
Bibliografia przedmiotowa
Duda J., Szelka A., Dzionek F., Słownik biograficzny nauczycieli Śląska Opolskiego, cz. 1, Opole 1995, s. 93-94.
Maler K., Transport nauczycielski z Kołomyi, [w:] A. Szymczyna, K. Maler, Głubczyccy Kresowianie, Głubczyce 2013, s. 127-128.
Nicieja S.S., Kresowa Atlantyda. Historia i mitologia miast kresowych, t. 4: Kołomyja, Żabie, Dobromil, Opole 2014, s. 102-103.
Autor hasła
Katarzyna Maler [lipiec 2022 r.]