Maciej Elczewski
ps. „Wiktor”, ur. 27 lutego 1917 we Lwowie, zm. 16 sierpnia 1957 w Warszawie – działacz PPS i PZPR, dziennikarz i poseł.
Imię i nazwisko | Maciej Elczewski |
Data i miejsce urodzenia | 27.02.1917, Lwów |
Data i miejsce śmierci | 16.08.1957, Warszawa |
Zawód | dziennikarz, poseł |
Maciej Elczewski był synem Nikodema (urzędnika) i Leonji. W 1936 r. ukończył IX Państwowe Gimnazjum Męskie im. Jana Kochanowskiego we Lwowie, w czasach uczniowskich zaangażował się w działalność organizacji szkolnej podległej Związkowi Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej. W tym samym roku rozpoczął studia na lwowskim Uniwersytecie Jana Kazimierza, kontynuował swoją działalność w ramach ZNMS oraz Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom. W marcu 1937 r. został aresztowany i jednocześnie relegowany z uczelni, następnie ukończył kurs handlowo-administracyjny i do września 1939 r. pracował jako przedstawiciel lwowskiej fabryki Kwasu Węglowego C.G. Rommenholler. W październiku 1939 r. rozpoczął studia na Wydziale Historycznym Instytutu Pedagogicznego we Lwowie. W 1940 r. powołano go do Armii Czerwonej, w której służył do końca wojny. W latach 1944-1946 był członkiem Związku Patriotów Polskich.
Na początku 1946 r. M.E. osiadł we Wrocławiu, gdzie zapisał się do nowej, tzw. lubelskiej, Polskiej Partii Socjalistycznej. W latach 1946-1947 z ramienia tego ugrupowania pełnił funkcję zastępcy komendanta wojewódzkiego Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej, później Milicji Obywatelskiej, jednocześnie kierował wówczas Wydziałem Wojskowym Wojewódzkiego Komitetu PPS we Wrocławiu. W latach 1947-1948 był Rzecznikiem Kontroli Partyjnej Wojewódzkiej Komisji Weryfikacyjnej PPS, w tym samym czasie piastował także urząd sekretarza Okręgowej Komisji Związków Zawodowych. 31 III 1948 został sekretarzem WK PPS we Wrocławiu, w kwietniu tego samego roku wszedł w skład Rady Naczelnej PPS we Wrocławiu. W grudniu 1948 r., na Kongresie Zjednoczeniowym PPS i PPR w Warszawie, został wybrany zastępcą członka KC PZPR. W latach 1948-1951 pełnił funkcję II sekretarza KW PZPR we Wrocławiu, a w latach 1951-1953 był I sekretarzem KW PZPR w Koszalinie. W wyborach parlamentarnych w 1952 r. został wybrany posłem na Sejm I kadencji PRL, w parlamencie zasiadał do 1956 r. Zamieszkał w Warszawie, przy al. Przyjaciół. Z końcem października 1953 r. objął stanowisko redaktora naczelnego pisma „Chłopska Droga”. Był przewodniczącym Sekcji Rolnej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. W marcu 1957 r., na II Zjeździe PZPR w Warszawie, wybrano go do Centralnej Komisji Rewizyjnej. Następnie brał udział w pracach Komisji Rolnej przygotowującej materiały na III Zjazd PZPR.
M.E. był mężem Haliny Elczewskiej z domu Goldblum (1919-2013), działaczki społecznej, więźniarki getta łódzkiego i projektodawczyni Parku Ocalałych w Łodzi.
Został odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy II klasy.
Spoczął na wojskowych Powązkach w Warszawie.
Bibliografia podmiotowa
Elczewski M., Z zagadnień ekonomii politycznej i marksizmu, Wojewódzka Szkoła Partyjna PPS, Wrocław 1949.
Bibliografia przedmiotowa
Syzdek B., Elczewski Maciej, [w:] Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, t. 2, E-J, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1987, s. 36.
https://www.eternalechoes.org/application/files/9615/6641/8268/7-halina-elczewska.jpg [dostęp: 27 X 2023].
Autor hasła
Mateusz Adamczyk