Krystyna Karbownik
ur. 04.02.1941 r. we Lwowie (obecnie Ukraina), zm. 02.05.2003 r. we Wrocławiu – nauczycielka, działaczka społeczna.
| Imię i nazwisko | Krystyna Karbownik |
| Data i miejsce urodzenia | 4.02.1941, Lwów |
| Data i miejsce śmierci | 2.05.2003, Wrocław |
| Zawód | nauczycielka |
Krystyna Karbownik jako czteroletnie dziecko przesiedlona została w ramach ekspatriacji wraz z rodzicami w 1945 r. na Dolny Śląsk do Swojczyc. Tam rozpoczęła edukację szkolną. W latach 70. XX w. rozpoczęła studia na Wydziale Geograficznym w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdański. Po ich ukończeniu, kontynuowała naukę na Podyplomowym Studium Administracji na Uniwersytecie Wrocławskim, które ukończyła w 1975 r. W 1987 r. uzyskała kolejną specjalizację na Podyplomowym Studium Pedagogiki Specjalnej. Pracowała jak nauczyciel, pełniąc jednocześnie liczne funkcje jako podinspektor szkolny w Wydziale Oświaty Wrocław Psie Pole i wizytator w Kuratorium Oświaty i Wychowania. W ostatnim okresie pracy zawodowej była dyrektorem szkoły przy Wojewódzkim Specjalistycznym Szpitalu Chorób Dziecięcych im. J. Korczaka we Wrocławiu.
Od 1988 r. należała do Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo Wschodnich (TMLiKP-W). Była członkiem Zarządu Głównego TMLiKPW we Wrocławiu, niestrudzoną orędowniczką spraw kresowych, dyrektorem Fundacji Kresowej „Semper Fidelis”, wieloletnim prezesem oddziału wrocławskiego TMLiKPW, inicjatorką licznych konkursów o Lwowie dla młodzieży i uroczystości związanych z urodzinami Aleksandra hr. Fredry oraz „Dni Lwowa” we Wrocławiu.
Należała także do Polskiego Towarzystwa Turystyczno - Krajoznawczego we Wrocławiu.
Pochowana na cmentarzu parafialnym w Swojczycach, obok grobu rodziców.
Odznaczona: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Nagrodą Ministra, Kuratora i Inspektora Oświaty, Odznaką Zasłużony dla Miasta Wrocławia i Województwa.
Wiersz napisany przez obrońcę Lwowa Stanisława Jachulkowskiego, członka TMLiKPW we Wrocławiu poświęcony Krystynie Karbownik:
KRYSIA
Dlaczego nas opuściłaś ?
W smutku wielkim pogrążyłaś
Wszyscy Ciebie bardzo kochali
Miłość do Lwowa i Kresów podziwiali.
Wyroki Boskie są niezbadane,
Każdemu odejść jest pisane.
Choć śmierć Ciebie zabrała
Miłość nasza pozostała.
My Boga w sercu mamy,
Łzy po Tobie wylewamy,
Kiedyś Ciebie odwiedzimy,
Nie znamy tylko godziny.
Wiersz poety Jerzego Narbutta, wygłoszony podczas ceremonii pożegnalnej Krystyny Karbownik na cmentarzu we Swojczycach:
I tak codziennie ktoś odchodzi
Ktoś wsiąka w ziemie niczym ziarno
To z warty schodzi pokolenie
Co życia nie oddało darmo
To schodzi ta najwyższa nuta
To schodzi ten najczystszy ton
Z którego jeszcze wzejdą plony
W zwycięstwo zamieniając zgony.
Bibliografia przedmiotowa
Karbownik A., Śp. Krystyna Karbownik (1941 – 2003), „Semper Fidelis”2003, nr 3 (74), s. 58.
Autor hasła
Jerzy Hubicki