Kazimierz Kowalski (nauczyciel)

Z Kresowianie na Śląsku
Wersja z dnia 20:50, 23 sty 2023 autorstwa Psolga (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

ur. 16.02.1939  r. w Podliskach Małych k. Lwowa (obecnie Ukraina), zm. 22.10.2017 r. w Opolu – nauczyciel, matematyk, wykładowca akademicki, organizator zarządzania oświatą.

Imię i nazwisko Kazimierz Kowalski
Data i miejsce urodzenia 16.02.1939, Podliski Małe
Data i miejsce śmierci 22.10.2017, Opole
Zawód nauczyciel, pracownik akademicki

W 1945 r.,  dzieląc los wygnańców z Kresów Wschodnich II Rzeczypospolitej, wraz z rodzicami przybył na Śląsk Opolski. Rodzina osiedliła się w Niwkach, w powiecie namysłowskim, na gospodarstwie. Po ukończeniu w Niwkach szkoły Podstawowej dalszą naukę kontynuował w Liceum Ogólnokształcącym w Namysłowie. Uprawnienia pedagogiczne uzyskał kończąc kolejno Liceum Pedagogiczne i Studium Nauczycielskie w Opolu. Specjalizował się w matematyce i metodyce nauczania tego przedmiotu.

Pracę nauczycielską rozpoczął w 1960 r. w Szkole Podstawowej w Smarchowicach Śląskich (pow. Namysłów). Od 1961 r. losy zawodowe związał z szkolnictwem podstawowym Opola, najpierw szkołą Podstawową nr 7, następnie Szkołą Podstawową nr 21 w Opolu, w latach 1972–1978 był w tej szkole zastępcą dyrektora. W 1971 r. zdobył dyplom magistra matematyki w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu.

Był znakomitym nauczycielem. Jego wychowankowie wygrywali miejskie i wojewódzkie konkursy przedmiotowe, dyrektorzy opolskich szkół ponadpodstawowych „polowali” na absolwentów Szkoły Podstawowej nr 21, mając pewność, że będą oni swoje osiągnięcia kontynuować na poziomie licealnym w krajowym, olimpijskim współzawodnictwie. W uznaniu mistrzostwa pedagogicznego powierzono K. K. kierownictwo Sekcji Metodycznej nauczycieli matematyki w Powiatowym Ośrodku Metodycznym. W ten sposób zyskał możliwość przekazywania swojej wiedzy nauczycielom miasta Opola i województwa.

Był poszukiwanym wykładowcą, przekazywał słuchaczom oryginalne, autorskie opracowania metodyczne. Zasłynął jako popularyzator i modulator nauczania matematyki w najmłodszych klasach szkoły podstawowej metodą „kolorowych klocków”, opisaną przez prof. Henryka Moroza z Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Katowicach, ogromnie pomocną w wprowadzeniu do dalszej nauki przedmiotu.

W 1978 r. od ówczesnego Opolskiego Kuratora Oświaty i Wychowania prof. dr hab. Stanisława Rogali otrzymał „propozycję nie do odrzucenia”, objęcia kierownictwa kuratoryjnego Wydziału Kadr. Były to lata scentralizowanego zarządzania narodowym i wojewódzkim systemami oświaty. W Kuratorium skupiały się wszystkie problemy związane z funkcjonowaniem szkół i placówek oświatowo-wychowawczych w danym regionie, sprawy finansowe, inwestycyjne, kadrowe, konstruowanie w uzgodnieniu z samorządami terenowymi sieci placówek szkolnych. Bez decyzji wojewódzkich władz oświatowych, szkoły nie mogły samodzielnie podejmować decyzji. Praktycznie każdy dokument dotyczący nawet najdrobniejszych spraw musiał być przygotowany w Kuratorium. Każde zatrudnienie nauczyciela, powierzenie kierownictwa szkoły musiało mieć podpis kuratora i asygnatę kierownika Działu Kadr. Wielce K. Kowalski z biegiem czasu stał się wybitnym znawcą prawa oświatowego. Powoływany bywał do prowadzenia krajowych szkoleń kadry administracyjnej oświaty. Był konsultantem Ministerstwa Oświaty i Wychowania w zakresie  normowania działalności narodowego systemu oświaty.

Wśród społeczności nauczycielskiej Śląska Opolskiego cieszył się niezwykłym szacunkiem, był uznanym autorytetem, wzorem dla innych. Zawsze pogodny, otwarty, umiał znaleźć rozwiązanie nawet najtrudniejszych spraw. Wniósł wielki, osobisty wkład – w latach osiemdziesiątych minionego wieku – w organizację nowego systemu zarządzania oświatą, polegającego na przekazywaniu stopniowym uprawnień w ręce lokalnych samorządów, pomagał tworzyć nowe struktury administracji oświatowej w gminach, miastach i starostwach. W swoim działaniu był niestrudzony. Po przejściu w 1991 r. na emeryturę, w niepełnym wymiarze godzin nauczał matematyki w Zespole Szkół Technicznych i Ogólnokształcących im. Kazimierza Gzowskiego w Opolu.

Przez wiele lat był nauczycielem, dyrektorem szkoły i do ostatnich dni służby nauczycielskiej kierownikiem Działu Kadr Kuratorium Oświaty i Wychowania w Opolu. Na każdym miejscu pracy potrafił zdobyć szacunek i uznanie współpracowników, wzorowo z oddaniem i zaangażowaniem wykonując zlecone zadania. Zawsze gotowy do udzielenia pomocy lub wsparcia potrzebującym.

Odznaczony: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Dwukrotnie otrzymał Nagrodę I stopnia Ministra Oświaty i Wychowania.

Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Opolu, na Półwsi.

Bibliografia przedmiotowa

Duda J., Śp. Kazimierz Kowalski, „Semper Fidelis” 2018, nr 1, s. 54-55.

Duda J., Szelka A., Dzionek F., Słownik biograficzny nauczycieli Śląska Opolskiego, cz. 6, Opole 2002, s. 52.

Autor hasła

Jerzy Duda