Karta ewakuacyjna
dokument uprawniający do przekroczenia granicy przez wyjeżdżających legalnie z terenu ZSRR po 1945 r.
Dokument był sporządzony na podstawie wzorów stanowiących załącznik do Układów pomiędzy PKWN a rządem USRR, BSRR z dnia 9 września 1944 r. (podobny układ został zawarty z LSRR 22 września 1944). Karty Spisywane były przez Pełnomocników PKWN do spraw ewakuacji ze strony polskiej oraz przedstawicieli litewskiej, białoruskiej lub ukraińskiej SRR..
Karta ewakuacyjna zawierała dane osoby ewakuującej się (imię, nazwisko, data urodzenia), potwierdzenie posiadania narodowości polskiej, miejsce dotychczasowego zamieszkania, miejsce ewakuacji, wykaz osób, które się razem z nią ewakuują oraz mienie, które zabiera ze sobą (inwentarz żywy, sprzęt rolniczy, artykuły żywnościowe).
Karta uwierzytelniana była pieczęcią i podpisem Pełnomocnika PKWN (Główny, rejonowy, okręgowy) do spraw ewakuacji i przedstawiciela litewskiej, białoruskiej lub ukraińskiej SRR.
Odwrotna strona Karty ewakuacyjnej zawierała pieczęcie i podpisy punktów etapowych przez które przesiedleniec przechodził oraz pobierał zaliczki na poczet osiedlenia się.
Bibliografia przedmiotowa
Przesiedlenie ludności polskiej z kresów wschodnich do Polski 1944-1947, Wybór, opracowanie i redakcja dokumentów S. Ciesielski, Warszawa 1999.
Archiwum Państwowe w Opolu, zespół nr 346 Państwowy Urząd Repatriacyjny Powiatowy Oddział w Strzelcach Opolskich, sygn. 30, s. 20, 21.
Autor hasła
Mariola Majowicz