Józef Długosz

Z Kresowianie na Śląsku
Wersja z dnia 18:09, 11 lis 2023 autorstwa Psolga (dyskusja | edycje) (Utworzono hasło)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

ur. 12.03.1908 r., w Zborowie, woj. tarnopolskie (obecnie Ukraina), zm. 14.01.1978 r., w Kędzierzynie-Koźlu – budowniczy wielu obiektów przed 1939 r. na Kresach, a po wojnie - na terenie Opolszczyzny.

Imię i nazwisko Józef Długosz
Data i miejsce urodzenia 12.03.1908, Zborów
Data i miejsce śmierci 14.01.1978, Kędzierzyn-Koźle
Zawód pracownik budowlany

Józef Długosz jako niespełna 15 letni chłopiec w 1923 r. rozpoczął pracę na budowach, uczył się wieczorami. Po ukończeniu szkoły przez wiele lat pracował w różnych firmach budowlanych. W latach 20. XX w. jako majster budowlany nadzorował budowy blisko 40. obiektów w województwie tarnopolskim i lwowskim, m.in. budowę poczty w Tarnopolu i w Złoczowie, klasztoru w Budzanowie, sanatorium we Lwowie, ochronki i pałacu hrabiego Borkowskiego, a także budowę kościołów w Janowie i Jerzycach. Jako kierownik budowy miał pieczę nad wznoszeniem szkoły i sądu grodzkiego w Borszczowie. W połowie lat 30. XX w. jako pracownik krakowskiej spółki architektonicznej inżynierów Zakrzewskiego i Polańskiego kierował budową hal produkcyjnych Zakładów Lotniczych w Rzeszowie oraz bloków mieszkalnych dla pracowników tej firmy.

Po II wojnie światowej przesiedlony został w ramach ekspatriacji wraz z rodziną na Ziemie Odzyskane. W maju 1945 r. przyjechał do Koźla i 1 lipca 1945 r. podjął pracę w Oddziale Śląsko – Dąbrowskiego Przedsiębiorstwa Odbudowy Kraju. Był jednym z jego współorganizatorów na terenie powiatu kozielskiego. W latach 1945 – 1946 kierował odbudowę Osiedla Pogorzelec w Kędzierzynie i w Dziedzicach koło Katowic. Po likwidacji firmy w Kędzierzynie w 1950 r. został kierownikiem Państwowego Przedsiębiorstwa Budowlanego Nr 11 w Opolu. W tym czasie sprawował nadzór nad odbudową kozielskich mostów oraz kierował licznymi budowami na terenie Opolszczyzny. Budował wraz z inż. J Kamińskim Pomnik Powstańców Śląskich (wg projektu Xawerego Dunikowskiego) na Górze św. Anny k/Strzelec Opolskich. Pod koniec lat 50. XX w. J. D. przeniesiony został go do Kędzierzyna. W 1960 r. nadzorował remont wieży kościelnej kozielskiego kościoła parafialnego, od sierpnia tego roku budował Osiedle Mariana Buczka w Kędzierzynie. Nadzorował też budowę szkół w Raszowej i Polskiej Cerekwi, Ośrodka Zdrowia przy ul. Harcerskiej, Domu Handlowego „Chemik” oraz Osiedli: „MDM II” i „Leśna” w Kędzierzynie. Prowadził też remont generalny szpitala powiatowego w Koźlu.

Józef Długosz dał się poznać jako odpowiedzialny fachowiec i organizator. Cieszył się autorytetem i szacunkiem podwładnych i przełożonych. Wyszkolił liczną grupę pracowników budowlanych.

Odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi (1951), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1963).

Pochowany został na cmentarzu komunalnym w Koźlu. W 25 rocznicę śmierci Jana Długosza w dniu 19 marca 2003 r. nazwano jego imieniem jeden z kozielskich mostów na Odrze (obok stacji benzynowej „Orlen”). W uroczystości uczestniczyła jego córka Halina Sozańska wraz z mężem Eugeniuszem i synem Janem.

Bibliografia przedmiotowa

Rogowski B., Kozielski most na Odrze ma swojego patrona, „Semper Fidelis” 2003, nr 3(74), s.21.

polska-org.pl › 9014753,Powojenna_odbudowa_kozielskich_mostow_drogowych_przezPowojenna odbudowa kozielskich mostów drogowych przez Odrę , dostęp: wrzesień 2023 r.

https://polska-org.pl/545994,Kedzierzyn_Kozle,Most_Jozefa_Dlugosza.html, dostęp: wrzesień 2023 r.

Autor hasła

Jerzy Hubicki