Eugenia Ogielska

ur. 15.09.1919 r. w Krzemieńcu na Wołyniu (obecnie Ukraina) – zm. 05.08.2012 r. we Wrocławiu – lekarz okulista.

Imię i nazwisko	Eugenia Ogielska
Data i miejsce urodzenia	15.09.1919, Krzemieniec
Data i miejsce śmierci	05.08.2012, Wrocław
Zawód	lekarz okulista

Eugenia Ogielska była córką Bazylego i Heleny Pokrowskich. Uczęszczała do słynnego liceum Krzemienieckiego im. Tadeusza Czackiego. W roku akademickim 1938/1939 rozpoczęła studia medyczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Drugi i trzeci rok studiów odbyła w Instytucie Medycznym we Lwowie (1939-1941). We wrześniu 1945 r. w ramach przesiedleń przyjechała do Wrocławia, pracowała jako asystentka profesora Zygmunta Alberta w Zakładzie Anatomii Patologicznej i kontynuowała studia w Poznaniu. Piąty rok medycyny, na który uczęszczała już we Wrocławiu, wspominała tak:

Był to piąty rok studiów lekarskich i liczył aż 11 osób. Wszyscy podobni do mnie, taka powojenna zbieranina niedobitków, częściowo jeszcze chodzących w mundurach. [„Gazeta Uczelniana” 2010, nr 1, s. 12].

1 października 1947 r. rozpoczęła wieloletnią pracę w Klinice Ocznej Akademii Medycznej we Wrocławiu. Początkowo była asystentką u profesora Witolda Kapuścińskiego. Dyplom ukończenia uczelni otrzymała w 1948 r. W 1950 roku uzyskała tytuł doktora medycyny na podstawie dysertacji Cytologia płynu przedniej komory oka w przypadkach zapaleń tęczówki leczonych wstrzyknięciami szczepionki durowej. Jej dyplom był pierwszym po przeniesieniu Wydziału Lekarskiego z Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu do Akademii Medycznej. W 1953 r. uzyskała specjalizację II stopnia w dziedzinie okulistyki. W latach 1951-1952 pracowała w Poradni Przeciwjaglicznej i działała na rzecz zwalczania jaglicy. W 1955 r. została zatrudniona na stanowisku adiunkta. W 1962 r. na podstawie rozprawy Doświadczalne zapalenie tęczówki oraz badania kwasu askorbinowego w cieczy wodnistej uzyskała stopień naukowy docenta. W 1981 r. otrzymała nominację na profesora nadzwyczajnego.

Zorganizowała Ośrodek Naukowo-Badawczy w Szpitalu Uzdrowiskowym w Cieplicach Zdroju, którym kierowała i gdzie prowadziła terapię balneoklimatyczną dla chorych z chorobami oczu. Stosowała m.in. leczenie miejscowe okładami z borowiny oraz aerozolami z iwonickiej wody mineralnej zawierającej jod. Wprowadziła unikalną metodę leczenia okulistycznego za pomocą inhalacji radonowych w sztolni pouranowej w Kowarach. Wyniki swoich badań publikowała w specjalistycznych czasopismach naukowych. Była promotorem trzech przewodów doktorskich. W 1989 r. przeszła na emeryturę, jednak nadal przychodziła na odprawy we wrocławskiej klinice okulistyki, swoim doświadczeniem chętnie służyła kolejnym pokoleniom lekarzy. Działała w Dolnośląskim Oddziale Polskiego Towarzystwa Okulistycznego.

Odznaczona: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Wrocławskiej Akademii Medycznej. W 1969 roku otrzymała nagrodę zespołową Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej za prace badawcze nad leczeniem bodźcami nieswoistymi w okulistyce.

Jej mężem był Lesław Ogielski, lekarz i weterynarz pochodzący ze Lwowa.

Została pochowana na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu.

Bibliografia podmiotowa

Ogielska E., Cytologia płynu przedniej komory oka w przypadkach zapaleń tęczówki leczonych wstrzyknięciami szczepionki durowej, „Klinika oczna” 1950, nr ½, s. 22-34.

Ogielska E., Uher M., Wprowadzenie do ćwiczeń z okulistyki, Warszawa 1971.

Bibliografia przedmiotowa

Misiuk-Hajło M., Kalinowska J., Koziorowska M., Pomorska M., Profesor Eugenia Ogielska (1919-2012) – nestorka polskiej okulistyki, wieloletni pracownik Katedry i Kliniki Okulistyki Akademii Medycznej we Wrocławiu, „Klinika Oczna” 2012, nr 4, s. 332.

Nekrolog, źródło: http://nekrologi.wyborcza.pl/0,11,,172571,Eugenia-Ogielska-inne.html [dostęp 19.09.2023]

Nestorzy Akademii Medycznej, „Gazeta Uczelniana” 2010, nr 1, s. 42-45.

Autor hasła

Marta Kasprowska-Jarczyk