Eleonora Cyburt

z domu Dziadykiewicz, ur. 27.12.1925 r. w Horodence, woj. stanisławowskie, (obecnie Ukraina), zm. 8.08.1993 r. w Głubczycach – nauczycielka szkoły podstawowej.

Imię i nazwisko	Eleonora Cyburt
Data i miejsce urodzenia	27.12.1925, Horodenka
Data i miejsce śmierci	8.08.1993, Głubczyce
Zawód	nauczycielka

Eleonora Cyburt była córką Józefa Dziadykiewicza i Marii z domu Rybczuk. Uczęszczała do sześcioklasowej szkoły powszechnej w Horodence, następnie kontynuowała naukę w tamtejszym gimnazjum koedukacyjnym. Po wkroczeniu wojsk sowieckich, gimnazjum to stało się szkołą dziesięcioletnią. E. Cyburt ukończyła w nim IX klasę. Podczas okupacji niemieckiej pracowała jako nauczycielka w szkole powszechnej w Zarzeczu nad Prutem, pow. nadwórniański. W dniu 1. 03. 1943 r. zwolniła się z pracy, ponieważ kierownik – Ukrainiec, stale groził jej więzieniem i miał pretensje o to, że Polka uczy dzieci w szkole ukraińskiej. Musiała wrócić do rodzinnej Horodenki. Gdy otrzymała kartę wywozową na przymusowe roboty do Niemiec, jej znajomy o nazwisku Palewicz załatwił jej pracę w firmie o nazwie „Roman Sobol”. Odtąd pracowała jako pomoc w sklepie. 14 stycznia 1945 r. nacjonaliści ukraińscy napadli i zniszczyli gospodarstwo jej rodziny. W tym samym roku E. Cyburt rozpoczęła naukę w Instytucie Nauczycielskim w Stanisławowie, lecz nie ukończyła w nim roku szkolnego, ponieważ 25.08.1945 r. została zmuszona do wyjazdu z rodziną transportem przesiedleńczym na Zachód. Osiedliła się w Pomorzowicach w pow. głubczyckim. Tam 15.09.1945 r. podjęła pracę jako nauczycielka. Sprowadziła do tej wsi ukrywającego się przed nacjonalistami ukraińskimi w Horodence ks. Michała Jurkowa. Jej mąż, Marian Cyburt (pochodził z Podwołoczysk, pow. skałacki) w maju 1943 r. został zwerbowany do 1. Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki w Sielcach nad Oką i przeszedł szlak bojowy od Lenino do Berlina. W 1946 r. E. Cyburt ukończyła wakacyjny kurs I stopnia dla czynnych i niewykwalifikowanych nauczycieli. W 1948 r. została kierowniczką szkoły w Pomorzowicach. Pełniła tę funkcję do 19.08.1978 r., kiedy to przeszła na emeryturę. Odtąd pracowała w niepełnym wymiarze godzin jako nauczycielka języka polskiego w szkole w Racławicach Śląskich. Odznaczona: Złotym Krzyżem Zasługi (1974), odznaką „Zasłużonemu Opolszczyźnie” (1976), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1986), odznaką Pioniera Opolszczyzny - wpisana do Księgi Pamiątkowej Pionierów Opolszczyzny(1992).

Spoczęła na cmentarzu w Pomorzowicach, w 2020 r. została przeniesiona na cmentarz w Głubczycach.

Bibliografia przedmiotowa

Akta osobowe Eleonory Cyburt, archiwum Zarządu Oświaty, Kultury i Sportu (ZOKiS) w Głubczycach.

Życiorys Eleonory Cyburt w zbiorach jej rodziny. Maszynopis udostępniony autorce 23. 08. 2022 r.

Autor hasła

Katarzyna Maler [sierpień 2022 r.]