Bronisława Lachowicz

Z Kresowianie na Śląsku
Wersja z dnia 20:18, 21 sty 2023 autorstwa Psolga (dyskusja | edycje) (Dodano ilustrację portretową)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Zdjęcie portretowe Bronisławy Lachowicz
Imię i nazwisko Bronisława Lachowicz
Data i miejsce urodzenia 29.02.1904, Krechowice
Data i miejsce śmierci 26.03.1988, Przemyśl
Zawód siostra zakonna, krawcowa, wychowawczyni i opiekunka dzieci

siostra Bonawentura, ur. 29.02.1904 r. w Krechowicach, pow. Dolina, zm. 26.03.1988 r. w Przemyślu – siostra zakonna w Zgromadzeniu Sióstr Opatrzności Bożej, w czasie II wojny światowej poza Zgromadzeniem, krawcowa, wychowawczyni i opiekunka dzieci w sierocińcach, zakładach wychowawczo-opiekuńczych i poprawczych.

Bronisława Lachowicz była córką Michała Lachowicza i Marii z domu Proszek. Wstąpiła do Zgromadzenia 4.07.1926 r. Miała wówczas ukończone 4 klasy szkoły powszechnej. Początkowo pracowała w szwalni w Zakładzie św. Teresy we Lwowie (od 4.07.1926 do 31.07.1929 r.). W tym czasie zakończyła postulat (próbę), została obleczona 31.07.1927 r. i rozpoczęła nowicjat. Jako nowicjuszka również pracowała w szwalni. W czasie egzaminu kanonicznego oświadczyła:

Reguły zakonne i obowiązki wypływające ze złożenia ślubów dokładnie poznałam, a że czuję się szczęśliwą, więc pragnę z całą świadomością i dobrowolnie złożyć śluby zakonne czasowe i wszystkie obowiązki zakonne przy pomocy Bożej, jak najdoskonalej wypełnić.

B.s.B.L. czasowe śluby zakonne złożyła 31.07.1929 r. W czasie egzaminu kanonicznego przed złożeniem ślubów wieczystych B.s.B.L. stwierdziła:

Chcę do końca życia zachować dobrze śluby i Regułę zakonną. Aby wytrwać w dobrym do końca, chcę pogłębiać w sobie zamiłowanie do posłuszeństwa.

Od 1.08.1929 r. do 23.03.1931 r. pracowała w sierocińcu w Łące k. Rzeszowa jako westiarka i wychowawczyni sierot. W 1931 r. wyjechała do Lądu w Wielkopolsce, gdzie do 1933 r. pracowała w pracowni krawieckiej. Następnie otrzymała zmianę do Rodatycz pod Lwowem, pow. Gródek Jagielloński, gdzie była wychowawczynią w ochronce w latach 1933–1935. Z Rodatycz wyjechała do Lwowa w 1935 r. do pracy wychowawczej z dziećmi – sierotami w Zakładzie św. Teresy we Lwowie. Od 10.12.1935 r. do 15.10.1936 r. uczęszczała do studium wychowawczyń jako słuchaczka nadzwyczajna. Wieczyste śluby zakonne B.s.B.L. złożyła 31.07.1936 r. Od 1.09.1936 r. była wychowawczynią w Zakładzie św. Teresy we Lwowie. Pracę tę wykonywała do 30.07.1939 r.

W okresie II wojny światowej – od października 1939 r. do kwietnia 1945 r. – przebywała u swoich rodziców. Do Zgromadzenia powróciła w kwietniu 1945 r. i została skierowana do pracy w Państwowym Pogotowiu Opiekuńczym dla Dzieci w Katowicach przy ul. Damrota 10. B.s.B.L. pracowała tam od kwietnia do września 1945 r. Placówkę tę przyjęło Zgromadzenie na wniosek Zarządu Miejskiego w Katowicach i za zgodą biskupa Stanisława Adamskiego. W tym czasie przez Katowice przejeżdżały tłumy expatriantów oraz osób deportowanych w czasie II wojny światowej do obozów koncentracyjnych i pracy przymusowej. Dodatkowo do miasta przywożono transporty bezdomnych dzieci, którym należało udzielić pomocy lekarskiej i znaleźć schronienie w domach opieki. Siostry Opatrzności Bożej pracujące w Pogotowiu Opiekuńczym dla Dzieci w Katowicach przyjmowały dzieci przyprowadzone przez osoby cywilne lub żołnierzy. Dzieci te wcześniej włóczyły się po ulicach pozbawione opieki lub zaniedbane przez rodziców lub opiekunów. Również same siostry szukały młodocianych włóczęgów na dworcach i ulicach. Przyprowadzone do Pogotowia Opiekuńczego dzieci często były zawszone lub chore na świerzb. Siostry pielęgnowały je oraz zapewniały godne warunki życia. Siostry dbały o rozwój życia religijnego wychowanków oraz ich życie sakramentalne.

B.s.B.L. podjęła pracę wychowawczyni w Zakładzie Wychowawczo-Poprawczym Dobrego Pasterza prowadzonym przez Siostry Opatrzności Bożej w Bytomiu. Pracowała tam od września 1945 do października 1946 r. Następnie otrzymała zmianę do zakładu w Przemyślu, gdzie pracowała jako krawcowa i instruktorka krawiectwa od października 1946 r. do grudnia 1963 r. W 1952 r. Siostry Opatrzności Bożej zostały zmuszone przez władze państwowe do likwidacji szkoły szycia oraz pracowni krawieckiej. B.s.B.L. pracowała nadal w zakładzie przemyskim jako krawcowa. Z Przemyśla B.s.B.L. wyjechała do Konina. Przebywała tam w latach 1963–1966. Od 1967 r. do 1987 r. pracowała w Piastowie, gdzie 4.07.1976 r. obchodziła złoty jubileusz. W 1987 r. wyjechała do Przemyśla.

Zmarła w szpitalu w Przemyślu 26.03.1988 r. w wieku 84 lat. W Zgromadzeniu Sióstr Opatrzności Bożej przeżyła 62 lata. Została pochowana w rodzinnym grobowcu w Nowym Sączu.

Bibliografia przedmiotowa

ASOB, Dops, Bronisława s. Bonawentura Lachowicz, Życiorys.

korespondencja Bronisława s. Bonawentura Lachowicz [w:] Teczka personalna: s. Bonawentura Lachowicz; Protokóły Egzaminów Kanonicznych przed obłóczynami, przed profesją czasową i wieczystą od 7 grudnia 1913 r. do 28 czerwca 1958 r.

Bibliografia podmiotowa

ASOB, Dops, informacja dla sióstr o śmierci i pogrzebie s. Bronisławy s. Bonawentury Lachowicz [w:] Teczka personalna: s. Bonawentura Lachowicz; Katalogi Zgromadzenia Sióstr Opatrzności Bożej.

J. s. S. Moskwa, E. s. M. Albiniak, Dzieje Zgromadzenia Sióstr Opatrzności Bożej w latach 1945–1988, Przemyśl 1994, rkp.

J. s. S. Moskwa, J. s. L. Bura, Zgromadzenie Sióstr Opatrzności Bożej, [w:] Życie religijne w Polsce pod okupacją 1939–1945, metropolie wileńska i lwowska, zakony, pod red. Z. Zielińskiego, Katowice 1992.

Zgromadzenie Sióstr Opatrzności Bożej – historia, duchowość, charyzmat, dzieła, red. A. Kasjaniuk, Marki 2019.

Autor hasła

Elżbieta s. Monika Albiniak (CSDP)