Tadeusz Łobos

ur. 2.06.1900 r. w Nowym Targu, zm. 16.06.1975 r. w Katowicach – architekt, urbanista.

Imię i nazwisko	Tadeusz Łobos
Data i miejsce urodzenia	2.06.1900, Nowy Targ
Data i miejsce śmierci	16.06.1975, Katowice
Zawód	architekt, urbanista

Tadeusz Łobos był synem Wincentego, radcy sądowego i Marii z Obtułowiczów, miał brata Antoniego (1903–1945) również architekta. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Nowym Targu uczył się w gimnazjach w Wiedniu i Rzeszowie. W latach 1918–1924 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej, z przerwami spowodowanymi ochotniczą służbą w Wojsku Polskim. Brał m.in. udział w odsieczy Lwowa w 1918 r. oraz wojnie polsko-bolszewickiej. Dyplom Politechniki Lwowskiej uzyskał w 1924 r. i wyjechał do Katowic, gdzie objął posadę referenta architektury w Urzędzie Województwa Śląskiego, którą sprawował do 1926 r. W latach 1926–1939 pracował w Biurze Rozbudowy Miasta Katowic w Zarządzie Miejskim jako kierownik Pracowni Urbanistycznej. W tym czasie wiele podróżował w celach naukowych, zwiedzał wystawy architektoniczne i realizacje projektów. Od 1925 r. był członkiem Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP) oddział Katowice, który współorganizował z Tadeuszem Michejdą.

W latach trzydziestych prowadził w Katowicach prywatną praktykę projektową. W tym okresie zrealizowano na podstawie jego projektów m.in.: kościół Opatrzności Bożej w Katowicach-Zawodziu (1930 r.), gmach Urzędu Miasta Katowice przy ul. Młyńskiej zaprojektowany wspólnie z architektami Leonem Dietz d’Arma oraz Lucjanem Sikorskim, budynek Polskiego Radia w Katowicach przy ul. Ligonia (1937 r.). Był również autorem konstrukcji budynków rozgłośni radiowych we Lwowie, Łucku, Wilnie, Mysłowicach oraz Baranowiczach (druga połowa lat trzydziestych XX w.). Lata II wojny światowej spędził w Warszawie, potem wrócił na Śląsk. Został kierownikiem Wydziału Budownictwa i Architektury w Zarządzie Miejskim Katowic. Funkcję tę pełnił w latach 1945–1949. Równolegle z posadą urzędniczą pracował w katowickim biurze projektów „Miastoprojekt”, od 1949 r. jako kierownik zespołu architektonicznego. Był tam zatrudniony aż do przejścia na emeryturę w 1972 r. W tym czasie zaprojektował m.in.: budynek „Miastoprojektu” w Katowicach przy ul. Wita Stwosza (1949 r.), hotele „Katowice” (1965 r.) oraz „Silesia” w Katowicach (1970 r.), hotel „Rzeszów” w Rzeszowie (1972 r.). Według jego projektu przebudowano kościół przy ul. Sokolskiej w Katowicach (obecnie Klasztor Ojców Dominikanów).

T.Ł. był aktywnie działającym społecznikiem. W latach 1959–1961 był prezesem Zarządu Okręgowego SARP.

Odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Oficerskim Odrodzenia Polski (1964 r.), Srebrną Odznaką SARP (1966 r.).

Pochowany na cmentarzu przy ul. Sienkiewicza w Katowicach.

Bibliografia podmiotowa

Łobos T., Architektura monumentalna i mieszkaniowa, „Architektura” 1954, nr 2, s. 37-39.

Bibliografia przedmiotowa

Boberski J., Wybrane życiorysy architektów działających na Śląsku w latach 1924–1994, [w:] SARP 1925-1995. 70 lat działalności organizacji architektonicznych na Górnym Śląsku, Katowice 1998, s. 207-208.

Borowik A., Słownik architektów, inżynierów i budowniczych związanych z Katowicami w okresie międzywojennym, Katowice 2012, s. 86-90 [zawiera wykaz projektów i realizacji].

http://inmemoriam.architektsarp.pl/pokaz/tadeusz_eugeniusz_lobos,6395 [dostęp: 02.10.2022]

Autor hasła

Jakub Bródka [listopad 2022 r.]