Paweł Czerepok

Z Kresowianie na Śląsku
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

ur. 9.10.1947 r. w Bobrownikach (obecnie Białoruś) – wykładowca akademicki, trener siatkarski.

Imię i nazwisko Paweł Czerepok
Data i miejsce urodzenia 9.10.1947, Bobrowniki
Zawód wykładowca akademicki, trener siatkarski

Paweł Czerepok pochodził z zubożałej i patriotycznej rodziny ziemiańskiej. Ojciec – Gabriel Czerepok (1903 r.) – wywodził się z Bobrowników, a matka – Bernarda (1909 r.), z domu Szłyk – z oddalonych o 10 kilometrów Choćkowców. Rodzice pobrali się w 1928 r., utrzymywali się z pracy na roli. Ojciec, przed II wojną światową, odbywał służbę wojskową w 1. Pułku Szwoleżerów im. Józefa Piłsudskiego. Po 1939 r. został zmobilizowany do wojska, walczył w kampanii wrześniowej, trafił do obozu do Ostaszkowa. Został szczęśliwie ocalony. Wrócił do domu w stanie krańcowego wyczerpania. Rodzina zajmowała się gospodarstwem rolnym, pomagała partyzantom. Zimą z 1942 na 1943 r., rodzina została zadenuncjowana. Po krótkim zatrzymaniu udało się ojcu i wujkowi Pawła Cz. uciec. Po amnestii, na mocy której „zielone wojsko może wyjść z ukrycia”, rodzina podjęła decyzje o wyjeździe do Polski, w jej nowych granicach. Szalę decyzje przechylił też fakt kolektywizacji ziemi, wstępowania rolników do kołchozów, zmuszania do płacenia wysokich podatków od wszystkiego, co było na stanie w gospodarstwach. Polacy nie chcieli deklarować narodowości białoruskiej i oddawać ziemi. Dopiero po 3-4 latach rodzina była zmuszona wstąpić do kołchozu, bo nie było jak żyć. Dzięki umiejętności pracy z końmi, ojciec Pawła został koniuszym, a dwaj starsi bracia: Kazimierz i Stanisław jeździli do pracy, do odległych republik. W 1953 r. Kazimierz pojechał do Republiki Komi, gdzie pracował przy wyrębie lasu i mieszkał na barce. Później dołączył do niego Stanisław. We wrześniu 1957 r. Paweł Czerepok rozpoczął naukę w IV klasie, najmłodszy brat – Alfred – w drugiej, a siostra Teresa – w szóstej w szkole w Wierobiejkach. Nauka odbywała się w języku rosyjskim; uczono też białoruskiego, a od piątej klasy – niemieckiego. Jesienią 1958 r. transportem repatriacyjnym przybyli do Polski, osiedlili się początkowo w Słubicach, na zachodniej granicy Polski. Paweł i jego rodzeństwo – kontynuowali naukę w polskiej szkole. Nie mieli żadnych problemów z naukami ścisłymi. Trudność sprawiał im jedynie język polski, mimo że w domu porozumiewali się w tym języku.

Paweł Czerepok ukończył Akademię Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, w 1973 r. uzyskał tytuł magistra wychowania fizycznego. W 1975 r. rozpoczął pracę w Studium Wychowania Fizycznego i Sportu w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Opolu (WSI), a w późniejszych latach na Wydziale Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii Politechniki Opolskiej. Razem z prof. Wojnarem przyczynił się do powstania w 1995 r. Instytutu Wychowania Fizycznego i Rehabilitacji, w 1998 r. przekształconego w Wydział Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii. Pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu, a potem prodziekana Wydziału. Interesował się piłką siatkową, brał udział jako wykładowca w różnych kursach i seminariach dla nauczycieli, instruktorów i trenerów z zakresu metodyki piłki siatkowej. Jako trener AZS Politechniki Opolskiej zdobył 12 złotych medali Akademickich Mistrzostw Szkół Wyższych. Miał sześcioro rodzeństwa bracia: Kazimierz (1930 r.), Stanisław (1937 r.), Tadeusz (1939 r.), Antoni (1942 r.) i najmłodszy – Alfred (1949 r.) oraz siostra – Teresa (ur. 1944 r.).

Nagrodzony: W 2007 r. został laureatem „Żaru serca”, przyznawanym przez opolskie duszpasterstwo akademickie Xawerianum za niezłomną pasję, determinację w krzewieniu kultury fizycznej wśród studentów, prawość i życzliwość w relacjach międzyludzkich.

Bibliografia podmiotowa

Wywiad z P. Czerepok, Magnes zielonych barw, [w:] K. Duda, Rozmowy o Politechnice. Najciekawsze wywiady z XX stuleciu „Wiadomości” Uczelniane, 2011, s. 54-57.

Bibliografia przedmiotowa

Zielińska T., P. Czerepok, Pamiętaj twoi synowie ... [w:]Z Kresów do Opola. Kresowe wspomnienia pracowników opolskiej uczelni technicznej w esejach T. Zielińskiej, red. E. Czerwińska, A. Jańdziak, przy współpracy M. Kalczyńskiej, Opole 2014, s. 37-44.

Autor hasła

Milena Jędrzejewska