Ludwik Panz

Z Kresowianie na Śląsku
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

ur. 21.04.1902 r. we Lwowie, brak informacji o dacie śmierci – mechanik, nauczyciel szkół średnich  i wyższych.

Imię i nazwisko Ludwik Panz
Data i miejsce urodzenia 21.04.1902, Lwów
Data i miejsce śmierci b.d.
Zawód nauczyciel, mechanik

Ludwik Panz urodził się w rodzinie rzemieślniczej. Po złożeniu egzaminu dojrzałości podjął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, specjalizował się w budowie parowozów. Stopień akademicki inżyniera mechaniki otrzymał w 1929 roku po obronie pracy dyplomowej „Motor parowozu pośpiesznego”. W latach 1928–1929 był starszym asystentem na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. W 1930 r. podjął pracę w Fabryce Lokomotyw w Chrzanowie (woj. krakowskie), początkowo był konstruktorem, następnie kierownikiem technicznym.

W okresie  okupacji niemieckiej mieszkał we Lwowie, był żołnierzem Armii Krajowej pseudonim „Zalewski”.

Po zakończeniu II wojny światowej, w maju 1945 r. powrócił do Fabryki Lokomotyw w Chrzanowie, objął stanowisko dyrektora. W 1946 r. jako delegat Ministerstwa Przemysłu Metalowego otrzymał skierowanie do Fabryki Narzędzi Gospodarczych w Osowcu (powiat Opole). Fabrykę tę odbudował. Potem kierował nią do 1949 r. Kolejnym etapem pracy, w latach 1949–1955 było stanowisko kierownika kontroli technicznej w Banku Inwestycyjnym w Opolu. W tym okresie rozpoczął również pracę pedagogiczną, jako nauczyciel fizyki w Gimnazjum i Liceum Żeńskim w Opolu. W latach 1955–1958 pracował na stanowisku głównego mechanika W Opolskim Przedsiębiorstwie Remontowo – Budowlanym w Opolu.

W 1958 roku objął stanowisko kierownika Wydziału Mechanicznego w Technikum Mechaniczno – Elektrycznym w Opolu, w 1959 roku został zastępcą dyrektora Zespołu Szkół Mechanicznych Zespołu Szkół Zawodowych nr 2 w Opolu (obecnie Zespół Szkół Mechanicznych). Pracował w nim do przejścia na emeryturę w 1965 r. Równocześnie był pełnomocnikiem Kuratorium Oświaty Okręgu Szkolnego Opolskiego dla spraw budowy nowych mechaniczno – elektrycznych warsztatów szkolnych w Opolu. Po przejściu w 1965 r. na emeryturę wyjechał z Opola.

Wytrawny konstruktor, narzucił rytm pracy konstrukcyjno – projektowej wymagający od uczniów umiejętności kojarzenia różnych wiadomości z zakresu techniki, sprawności w posługiwaniu się literaturą techniczną. Nauczyciel o niezwykle silnej osobowości wywarł niezatarte piętno na kształceniu zawodowym w Technikum Mechanicznym. Przedmioty konstrukcyjne doprowadził do bardzo wysokiego poziomu, był mentorem wszystkich nauczycieli przedmiotów zawodowych. [J. Duda].

Bibliografia przedmiotowa

Duda J., Dzionek F., Cimała B., Magna Porta Scholarum Opoliensium. 50 lat Zespołu Szkół Mechanicznych w Opolu, Opole 1997, s. 127-128.

Duda J., Szelka A., Dzionek F., Słownik biograficzny nauczycieli Śląska Opolskiego, cz. 3, Opole 1997, s. 62-63.

Autor hasła

Jerzy Duda