Lesław Kazimierz Hawling

Z Kresowianie na Śląsku
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

ur. 16.12.1925 r. we Lwowie (obecnie Ukraina), zm. 30.01.2006 r. w Katowicach – architekt, prezes Oddziału Katowickiego Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich

Zdjęcie portretowe Lesława Hawlinga
Imię i nazwisko Lesław Hawling
Data i miejsce urodzenia 16.12.1925, Lwów
Data i miejsce śmierci 30.01.2006, Katowice
Zawód architekt
Lesław Hawling i członkowie Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich
Lesław Hawling i członkowie Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich
Lesław Hawling - nekrolog w „Dzienniku Zachodnim” 2006, nr 27.
Lesław Hawling - nekrolog w „Dzienniku Zachodnim” 2006, nr 27.

Lesław Hawling urodził się w rodzinie rzemieślniczej, ojciec Zygmunt (ur. 1897 r. we Lwowie) służył w II Brygadzie Legionów Polskich, odznaczony został Krzyżem Niepodległości, matką była Stefania z d. Cieślak. L.H. miał brata Mieczysława (inżyniera górnika) i siostrę Marię (ur. w 1929 r.), nauczycielkę mieszkającą we Wrocławiu. L.H. uczęszczał do gimnazjum już przed II wojną światową, a podczas okupacji kontynuował naukę na tajnych kompletach. Studia politechniczne rozpoczął we Lwowie, ale po ekspatriacji w 1946 r. nie został przyjęty na Politechnikę Krakowską i trafił do Wrocławia, gdzie studiował architekturę i uzyskał dyplom Politechniki Wrocławskiej.

Od 1967 r. był członkiem katowickiego oddziału Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP). Pełnił funkcję naczelnika i inspektora wydziału Zjednoczenia Górniczo-Hutniczego Metali Nieżelaznych „Hutmen”. W Biurze Projektów Przemysłu Metali Nieżelaznych „Bipromet” był starszym projektantem, kierownikiem działu budownictwa oraz głównym projektantem. To właśnie z jego inicjatywy w 1961 r. powstało Koło SARP przy Biurze Projektów „Bipromet”. Od samego początku działalności priorytetem członków była intensywna popularyzacja i upowszechnienie postępu technicznego. Wprowadzili jako pierwsi metodę projektowania modelowego płaskiego i przestrzennego zakładów przemysłowych, co w konsekwencji pozwoliło na optymalizację rozwiązań funkcjonalnych i warunków pracy. W Miastoprojekcie Rzeszów pełnił rolę starszego projektanta i kierownika pracowni, a w Regionalnym Biurze Projektów był starszym projektantem. W latach 19741980 był sekretarzem SARP.

L.H. był aktywnym działaczem społecznym, należał do wielu organizacji, m.in.: Górnośląskiego Klubu Ekologicznego, zajmującego się rekultywacją terenów poprzemysłowych oraz do Koła Przewodników Turystycznych Oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK) Huty Baildon, gdzie był przewodniczącym Zespołu do spraw Ochrony Obiektów Zabytkowych. Był także malarzem pejzażystą, urządzał wystawy swoich obrazów i wygłaszał prelekcje, np. „Zabytki techniki i architektury w malarstwie” (9.05.1991 r. w Oddziale PTTK Huty „Baildon”).

W latach 19912006 L.H. był prezesem Oddziału Katowickiego Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich. Dzięki doświadczeniu z innych organizacji społecznych profesjonalnie zorganizował działalność katowickiego Oddziału. Zaprowadzono kronikę dokumentującą wszystkie przedsięwzięcia Towarzystwa. Powstały sekcje, które zajmowały się poszczególnymi sprawami, jak: działalność charytatywna (kolonie dla dzieci polskich ze Lwowa, kwesty na remont polskich grobów), współpraca ze Wspólnotą Polską, organizacjami samorządowymi i instytucjami kultury (Biblioteką Śląską i Muzeum Śląskim) oraz upamiętnianie historii Kresów. Za prezesury i z inicjatywy L.H. umieszczono w Katowicach trzy tablice: 75. rocznica obrony Lwowa (kruchta Katedry Chrystusa Króla), pamięci Polaków pomordowanych na Kresach (na cmentarzu przy ul. Sienkiewicza) oraz pamięci zabitych profesorów lwowskich (krypta Katedry Chrystusa Króla).

Żonaty ze Stanisławą z d. Maciejowską, mieli córkę Karinę (dr biologii).

Odznaczony: Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką Naczelnej Organizacji Technicznej, Złotą Odznaką Ministerstwa Kultury, Brązową Odznaką SARP (1963 i 1974 r.), Medalem SARP „Za osiągnięcia w dziedzinie architektury” (1976 r.), Srebrną odznaką SARP (1977 r.), Złotą Odznaką SARP (1985 r.), Złotą Odznaką Honorową Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego (1991 r.).

Pochowany na cmentarzu przy ul. Murckowskiej w Katowicach.

Bibliografia podmiotowa

Hawling L., Jak zostałem architektem, [W:] Politechnika Wrocławska we wspomnieniach pierwszych absolwentów. Spojrzenie na minione lata 1945-1995, Wrocław 1998.

Bibliografia przedmiotowa

Księga Pamiątkowa Zjazdu w 2010 roku Absolwentów pierwszego rocznika Politechniki Wrocławskiej, z okazji 65-lecia Politechniki Wrocławskiej i 100-lecia Uczelni Technicznych we Wrocławiu, oprac. K. Banyś, Wrocław 2010, s. 68.

Kto jest kim w województwie katowickim'98, Katowice 1998, s. 150.

SARP 1925-1995: 70 lat działalności organizacji architektonicznych na Górnym Śląsku, red. J. Boberski, J. Badner, J.Gottfried, L.Hawling, M.Rek, T.Taczewski, Katowice 1998, s. 184-186.

http://inmemoriam.architektsarp.pl/pokaz/leslaw_kazimierz_hawling,923 [dostęp 10.11.2022]

Informacje od Heleny Sak z katowickiego Oddziału Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich.

Autor hasła

Julia Giżewska [październik 2022 r.]