Krystyna Krysińska

z domu Iwaszkiewicz, ur. 1.01.1924 r. w Zbarażu pow. tarnopolski, (obecnie Ukraina) - lekarz pediatra.

Imię i nazwisko	Krystyna Krysińska
Data i miejsce urodzenia	1.01.1924, Zbaraż
Zawód	lekarka

Krystyna Krysińska pochodziła z rodziny inteligenckiej, była  córką matematyka i dyrektora Szkoły Podstawowej im. Jana Skrzetuskiego w Zbarażu, Józefa  Iwaszkiewicza (ur. 2.11.1886 r. w Zbarażu, zm. 8.12.1943 r. w Auschwitz-Birkenau) i nauczycielki Mieczysławy (ur. w 1900, zm. w 1972 r.) Iwaszkiewiczów ze Zbaraża.

Po ukończeniu 7 lat, uczęszczała do szkoły powszechnej i gimnazjum w Zbarażu. W 1939 r. jej naukę przerwała II wojna światowa. Kontynuowała edukację pod okupacją sowiecką. W 1943 r. jej ojciec został aresztowany i wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, w którym w tym samym roku zginął. Podczas okupacji niemieckiej K. Krysińska pracowała w zbaraskim niemieckim urzędzie ds. zarządzania okolicznymi gospodarstwami rolnymi (Liegenschaft), a po powrocie do władzy Sowietów w 1944 r., w zbaraskim Urzędzie Ziemskim. W 1945 r. wyjechała transportem przesiedleńczym z matką i dwiema siostrami do Rokitnicy (obecnie dzielnica Zabrza), a następnie do Bytomia. Po zdaniu matury w Liceum Ogólnokształcącym w Katowicach, studiowała w Akademii Medycznej we Wrocławiu i po uzyskaniu absolutorium, podjęła pracę we wrocławskim szpitalu dziecięcym. W 1951 r. otrzymała dyplom lekarski i przyjechała do Głubczyc, gdzie w tym samym roku poślubiła lekarza Kajetana Krysińskiego. Oboje pracowali w miejscowym Szpitalu Powiatowym. W 1956 r. zrobiła specjalizację I stopnia, a w 1966 r. II stopnia w zakresie pediatrii. W latach 1951–1966 pracowała również w Powiatowej Stacji Pogotowia Ratunkowego w Głubczycach, a od 1964 do 1965 r. była zastępcą kierownika tej stacji. Gdy w 1955 r. ze Szpitala Powiatowego zostały wyeksmitowane siostry elżbietanki, w ich pomieszczeniach na poddaszu został urządzony oddział dziecięcy. W 1956 r. doktor Krysińska została jego ordynatorem. Pozostawała na tym stanowisku również po wybudowaniu w 1975 r. nowego szpitala przy ul. M. Skłodowskiej-Curie, do końca 1988 r.   Od 1988 r. przebywa na emeryturze. Do 1994 r. pełniła dyżury w szpitalu i pracowała w przychodni, w poradni dziecięcej.

Bibliografia przedmiotowa

https://www.myheritage.pl/names/j%C3%B3zef_iwaszkiewicz [rekord na platformie do poszukiwań genealogicznych – MyHeritage], [dostęp 20.07.2022].

Moje Kresy. Zbaraż - symbol poświęcenia, „Nowa Trybuna Opolska” [online], 5.02.2011, https://nto.pl/moje-kresy-zbaraz-symbol-poswiecenia/ar/4176529, [dostęp 20.07.2022]

Maler K., Kresowianie w głubczyckiej służbie zdrowia, [w:] A. Szymczyna, K. Maler, Kresowi mieszkańcy ziemi głubczyckiej, t. 2, Głubczyce 2018, s. 60-61.

Maler K., Służba zdrowia w Głubczycach w latach 1945–1975, Głubczyce 2017, s. 81-82.

Nicieja S.S., Kresowa Atlantyda. Historia i mitologia miast kresowych, t. 12: Zbaraż, Podhorce, Olesko, Koropiec, Opole 2018, s.139.

Autor hasła

Katarzyna Maler [lipiec 2022 r.]