Kazimierz Trampisz
ur. 10.01.1929 r. w Stanisławowie (obecnie Ukraina), zm. 12.08.2014 r. w Bytomiu – sportowiec, piłkarz, olimpijczyk, inżynier.
Imię i nazwisko | Kazimierz Trampisz |
Data i miejsce urodzenia | 10.01.1929, Stanisławów |
Data i miejsce śmierci | 12.08.2014, Bytom |
Zawód | sportowiec, inżynier |
Kazimierz Trampisz był drugim dzieckiem Franciszka, urzędnika kolejowego i Julii z d. Kantor. Miał starszą siostrę Halinę. Mieszkali w Stanisławowie, w dzielnicy Górka. Tam K.T. od dzieciństwa grał w piłkę na placach nad rzeką Bystrzycą. Od 1922 r. mieście działał klub sportowy KS Górka Stanisławów (od 1934 r. KS Strzelec Górka Stanisławów). Jednym z zawodników klubu był wujek K.T. Stanisław Kantor. Brat mamy był bramkarzem, na mecze chodziła cała rodzina i szybko siostrzeniec także zaczął grać w piłkę. Do wybuchu II wojny światowej K.T. zaliczył cztery klasy szkoły podstawowej, potem uczęszczał jeszcze do szkoły sowieckiej. Pierwszy prawdziwy trening piłkarski odbył w wieku 15 lat w 1944 r. w założonym przez Sowietów klubie Lokomotiw Stanisławów. I tam z sukcesami występował przez kilka miesięcy.
22 maja 1945 r. rodzina Trampiszów, wraz z innymi trzema rodzinami wsiadła do transportu przesiedleńczego, a do Bytomia dojechała dopiero 5 lipca. Jak wspomina K.T.:
Wagon towarowy, cztery rodziny musiały się zmieścić. Wzięliśmy dwa łóżka składane, cztery skrzynki; w sumie w wagonie było 30 osób. I tak jednak mieliśmy szczęście. Ojciec był kolejarzem. Wybrał wagon najlepszy. Przynajmniej był dach nad głową. A inne rodziny jechały odkrytymi, którymi na przykład węgiel wożono. Ale i tak to była straszna podróż. Na początku przecież nikt nie wiedział, dokąd jedziemy. Nikt nas nie informował. My się zatrzymywali co jakiś czas, przepuszczali inne pociągi, towarowe najczęściej. Jak już my stanęli, to taki postój trwał kilka godzin. A wyjść było strach, bo żołnierze z eskorty mieli rozkaz, żeby takich, co wychodzą z wagonu zastrzelić. Jechaliśmy w sumie półtora miesiąca. Ja dziś sobie nie wyobrażam skąd matka brała jedzenie. Codziennie jadłem rano śniadanie, codziennie było coś ciepłego… Sześć tygodni podróży w nieznane, z paroma ledwie kuferkami, dwoma łóżkami. Wiadomo było, że do Polski. Ale jakiej? Tego nie wiedział nikt z jadących. [D. Leśnikowski, Kazimierz Trampisz, Bytom 2010, s. 22].
Rodzina jechała do Krzyża w Wielkopolsce, ale trafiła do Bytomia. Wybór miejsca wiązał się z uzyskaną informacją o piłkarzach Pogoni Lwów, którzy osiedli właśnie w tym mieście. Ojciec kolejarz załatwił z dyżurnymi ruchu, że wagon, którym jechała rodzina Trampiszów odczepiono i przyłączono do pociągu towarowego jadącego na Śląsk. W Bytomiu K.T. spotkał podziwianych lwowskich piłkarzy, grających teraz w Polonii Bytom: Spirydiona Albańskiego, Michała Matyasa i Wacława Kuchara. W barwach Polonii Bytomiu K.T. grał najpierw w drużynie juniorów, równolegle w latach 1946 -1947 występował w KS „Hejnał” Kęty. Najdłużej występował w barwach Polonii Bytom (1945-1962, 217 występów, 83 bramki), z którą wywalczył dwukrotnie mistrzostwo Polski (1954, 1962). Pod koniec kariery zawodniczej grał w Stali Rzeszów (1963-1964, 25 występów, 2 bramki). W latach 1950-1958 występował w reprezentacji Polski (10 występów, 3 bramki). Debiutował w zespole narodowym w meczu z Bułgarią w Sofii (30.10.1950 r.). Uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952 r., wystąpił w jednym meczu z Francją (wygranym 2:1) w którym zdobył jedną bramkę. W następnym meczu z Danią nie grał z powodu kontuzji. Ostatni raz wystąpił w barwach narodowych w 1958 r. w przegranym meczu z z Węgrami 1:3 na Stadionie Śląskim w Chorzowie.
Od 1949 r. uczęszczał do 3-letniego Liceum Mechanicznego w Zabrzu i w 1952 r. zdał maturę. Aby uniknąć powołania do piłkarskiej drużyny wojskowej Legii Warszawa, która upominała się o dobrego piłkarza i reprezentanta Polski, K.T. zdawał na Politechnikę Śląską. Mimo aktywnej działalności sportowej, w 1958 r. otrzymał dyplom inżyniera. Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem, najpierw w Stali Rzeszów, potem w Polonii Bytom (1970-1971 i 1990-1991). Trenował też AKS Chorzów (1971 r.), Hutnika Kraków (1972-1974), Zagłębie Sosnowiec (1974 r.).
Żonaty z Danutą primo voto Skromny, wdową po piłkarzu Legii Warszawa i Polonii Bytom.
Pochowany na cmentarzu Mater Dolorosa w Bytomiu.
Od 2017 r. jest patronem jednej z ulic w Bytomiu.
Bibliografia przedmiotowa
Leśnikowski D., Kazimierz Trampisz, Bytom 2010.
Malec K., ABC bytomskiego sportu, „Życie Bytomskie” 1966, nr 19.
Rakoczy J., Polonia Bytom. Księga jubileuszowa. Ludzie, historia, fakty, Bytom 2000.
Mecner K., „Ślązak” z kresów wschodnich, „Sport” 1991, nr 69, s. 1-4.
https://rfbl.pl/kazimierz-trampisz-bytomska-gwiazda/ [dostęp: 12.12.2022 r.]
Autor hasła
Antoni Steuer [listopad 2022 r.]