Kazimiera Iłowska

Z Kresowianie na Śląsku
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

z domu Felc, ur. 7.07.1902 r. w Warszawie, zm. 17.11.1994 r. - bibliotekarka, pracowniczka Zakładu Narodowego im. Ossolińskich.

Imię i nazwisko Kazimiera Iłowska
Data i miejsce urodzenia 7.07.1902, Warszawa
Data i miejsce śmierci 17.11.1994
Zawód bibliotekarka

Córka Szymona i Salomei z d. Kon. Urodziła się w rodzinie urzędników. W 1921 r. zdała egzamin maturalny w Gimnazjum im. Hoffmanowej w Warszawie. W tym samym roku rozpoczęła studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku historia. Uczestniczyła również w zajęciach z filologii klasycznej. W 1927 r. pod kierunkiem prof. Marcelego Handelsmana napisała pracę doktorską. Dwa lata później otrzymała stopień naukowy doktora filozofii.

W czasie studiów pracowała w bibliotece przy Muzeum Społecznym w Warszawie a następnie w Bibliotece Publicznej w Warszawie. W 1931 r. rozpoczęła pracę jako Kierowniczka Centralnej Biblioteki Pedagogicznej Kuratorium Okręgu Szkolnego Wołyńskiego w Równem, w dużym stopniu organizując jej funkcjonowanie. Po zajęciu tego terenu przez jednostki Armii Czerwonej i zamknięciu biblioteki pracowała w innej placówce w Równem. W 1940 r. przeniosła się do Lwowa. W sierpniu 1940 r. rozpoczęła pracę w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich. Do jej szczególnych zadań należało zabezpieczenie książek w czasie walk o miasto w 1944 r.

W 1946 r. przyjechała do Wrocławia, gdzie kontynuowała pracę w Ossolineum. 15 listopada objęła kierownictwo Biura Katalogowego (później przekształconego w Dział Opracowania książek XIX i XX w.). Była również kuratorem dotyczących historii języka i kultury polskiej. 4 stycznia 1949 r. decyzją dyrekcji Ossolineum miała zostać przeniesiona do tzw. “czytelni profesorskiej”. Nie przyjęła jednak tej propozycji i zdecydowała się na powrót do Warszawy. Tam objęła stanowisko kierowniczki w jednym z działów Biblioteki Głównego Urzędu Statystycznego. 13 września 1951 r. została kierowniczką Biblioteki Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W listopadzie 1965 r. przeszła na emeryturę. Jednocześnie pracowała jako kierowniczka Biblioteki Instytutu Badań Zbrodni Hitlerowskich w Polsce (przez rok, w 1966 r.) oraz w Bibliotece Akademii Teologii Katolickiej (1966 - 1973 r.). W latach 1979 - 1980 pracowała w bibliotece Muzeum Kultur Południowych, Wschodu i Pacyfiku.

Była żoną Stanisława Iłowskiego, instruktora oświatowego i reżysera teatralnego. Posługiwała się płynnie pięcioma językami: francuskim, angielskim, niemieckim, hiszpańskim i rosyjskim.

Zmarła 17 listopada 1994 r. Jest pochowana na cmentarzu Czerniakowskim przy ul. Powsińskiej w Warszawie.

Bibliografia przedmiotowa

katalog zinwentaryzowany Ossolineum:

sygn. 17145/II. Korespondencja Franciszka Pajączkowskiego. Listy od różnych osób i instytucji. Lit. H-J. [M.in. od Kazimiery Iłowskiej]

sygn. 17171/II. Listy Kazimiery Iłowskiej do Franciszki Sawickiej z lat 1949-1992 i b.d.

F. Sawicka, dr Kazimiera Iłowska. Bibliotekarz i przyjaciel, w: Czasopismo Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, Z.6 / 1995, s. 164 - 172 https://ossolineum.pl/index.php/czasopismo-znio/numery-archiwalne/zeszyt-6-1995/ [dostęp z 14.09.2023]

Słownik pracowników książki polskiej. Suplement IV, red. M. Rzadkowolska, Warszawa 2016

Autor hasła

Joanna Hytrek-Hryciuk