Jerzy Schroeder
ur. 19.06.1912 r. we Lwowie, chemik, rektor Politechniki Wrocławskiej, zmarł 11.06. 2000 r. we Wrocławiu.
Imię i nazwisko | Jerzy Schroeder |
Data i miejsce urodzenia | 19.06.1912, Lwów |
Data i miejsce śmierci | 11.06.2000, Wrocław |
Zawód | chemik, pracownik akademicki |
Biografia
Szkołę powszechną ukończył we Lwowie. maturę uzyskał w Korpusie Kadetów nr 1. W 1932 r. wstąpił na Wydział Chemiczny Politechniki Lwowskiej, którą ukończył w 1937 r. W latach 1937 - 1939 pracował jako asystent na wydziale Rolniczo- Lasowym Politechniki Lwowskiej w Dublanach. W 1939 r. jako kapral podchorąży rezerwy brał udział w obronie Lwowa w ochotniczej służbie pomocniczej przy budowie barykad. W 1941 r. uciekł do Krakowa. Od 1942 r. pełnił obowiązki asystenta Tajnego Uniwersytetu w Krakowie. Prowadził ćwiczenia chemiczne dla studentów tej uczelni. Jego mieszkanie przy ul. Rękawki 21 było przez kilka miesięcy siedzibą tajnej drukarni AK. W 1944 r. przeszedł do batalionu »Skała« przyjmując pseudonim „Pokorny”. Brał udział w bitwach pod Zaryszynem, Moczydłem, Krzeszówką, Sadkami i Złotym Potokiem. Uczestniczył przy zabezpieczaniu zrzutowisk. W październiku 1944 r. przeszedł do oddziałów terenowych.
Po zakończeniu II wojny światowej przeniósł się do Chorzowa, gdzie w 1946 r. podjął pracę w zakładach azotowych. Od 1 maja 1947 r. pracował jako adiunkt na połączonych Uniwersytecie oraz Politechnice Wrocławskiej. Powierzono mu utworzenie Katedry Technologii Nieorganicznej i Nawozów Mineralnych. W 1955 r. otrzymał stopień docenta. W 1964 r. - profesora nadzwyczajnego a w 1971 r. - profesora zwyczajnego.
Był prodziekanem oraz dziekan Wydziału Chemicznego (w latach 1956-1958 i 1962-1964). W 1982 r. został wybrany Rektorem PWr. W 1982 r. przeszedł na emeryturę.
Był promotorem 22 doktoratów, autorem 130 publikacji oraz 40 patentów w tym 11 zagranicznych. Ponadto był Kierownikiem Katedry Technologii Nieorganicznej, Dyrektorem Instytutu Technologii Nieorganicznej i Nawozów Mineralnych PWr., Członkiem Rady Głównej Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Chemii Nieorganicznej w Gliwicach, Przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Nawozów Sztucznych w Puławach, członkiem rady Naukowo-Technicznej przy Ministrze Przemysłu.
Został odznaczony Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Partyzanckim, Odznaką Grunwaldzką, Medalem KEN, oraz Medalem za wybitne zasługi dla PWr.
Zmarł 11.06.2000 r. we Wrocławiu. Jest pochowany na Cmentarzu św. Rodziny przy u. Smętnej, (sektor 19, rząd 15, grób nr 9).
Pogrzeb profesora odbył się w dn. jego 88 urodzin na cm. św. rodziny we Wrocławiu. Profesor został pochowany w pobliżu pomnika Orląt Lwowskich, co nawiązuje do młodości Profesora, którą spędził we Lwowie.[1]
Bibliografia podmiotowa
J. Schroeder, Ignacy Mościcki, Twórca i organizator przemysłu po odzyskaniu niepodległości. W 120 - lecie urodzin. w: Wiadomości chemiczne, t. 41 - z. 5-6
J. Schroeder, Weterani polskiej chemii w: Wiadomości Chemiczne, 1987, t. 1, z. 1-2
Politechnika Lwowska 1844-1945, red. J. Boberski, S. M. Brzozowski, K. Dyba, Z.Popławski, J. Schroeder, R. Szewalski, J. Węgierski, Wrocław 1993
Bibliografia przedmiotowa
Górecki H., Prof. zw. Jerzy Schroeder (1912-2000) w: Chemik. Organ stowarzyszenia inżynierów i techników przemysłu chemicznego oraz polskiej Izby Przemysłu chemicznego, r. 3/2000
Burak M., Pregiel P. , Tytularni profesorowie Politechniki Wrocławskiej 1945-2015, Wrocław 2015
Historia Wydziału Chemicznego Politechniki Wrocławskiej https://wch.pwr.edu.pl/o-wydziale/profil-wydzialu/historia [dostęp z 28.04.2023]
http://www.kedyw.info/wiki/Sylwetki_%C5%BCo%C5%82nierzy_S#Schroeder_Jerzy_ps._.E2.80.9EPokorny.E2.80.9D [dostęp z 28.04.2023]
Autor hasła
Joanna Hytrek-Hryciuk
Przypisy
- ↑ Górecki H., Prof. zw. Jerzy Schroeder (1912-2000) w: Chemik. Organ stowarzyszenia inżynierów i techników przemysłu chemicznego oraz polskiej Izby Przemysłu chemicznego, r. 3/2000