Ewa Wanda Wirkijowska
ur. 01.01.1905 r. w Krzyweńkiem, gm. Sidorów pow. kopyczyński woj. tarnopolskie (obecnie Ukraina), zm. 31.05.1990 r. w Opolu – nauczycielka.
Imię i nazwisko | Ewa Wanda Wirkijowska |
Data i miejsce urodzenia | 1.01.1905, Krzyweńkie |
Data i miejsce śmierci | 31.05.1990, Opole |
Zawód | nauczycielka |
Ewa Wirkijowska pochodziła z nauczycielskiej rodziny Leder. Przyszła na świat jako 7 dziecko wśród 9-ciorga dzieci Stanisława (ur. 04.08.1870 r., zm. 18.12.1938 r. w Zimnej Wodzie k. Lwowa) i Eugenii z d. Leder (ur. 28.03.1874 r., zm. 06.05.1951 r. w Opolu). E. W. po ukończeniu szkoły pedagogicznej w Przemyślu pracowała do 1939 r. jako nauczycielka w ukraińskiej wiejskiej szkole podstawowej w Wodnikach. Ostrzeżona przez ukraińskiego dyrektora szkoły o planowanym przez ukraińskich nacjonalistów mordowaniu Polaków uciekła do Starego Sioła k. Lwowa – polskiej wsi, gdzie nadal uczyła. W 1943 r. przeniosła się do Zimnej Wody k. Lwowa, gdzie również uczyła. Mąż Michał Wirkijowski (ur. w 1899 r., zm. w 1927 r.) zmarł w wieku zaledwie 28 lat, tuż przed urodzeniem się ich córki Teresy (ur. 01.06.1927 r. w Przemyślu, zm. 02.10.2020 r. w Opolu).
Jesienią 1945 r. E.W. przesiedlona została przymusowo wraz z córką Teresą do powojennej Polski. Zamieszkała początkowo u brata Mieczysława Leder w Łodzi i podjęła pracę jako księgowa. Ponieważ nie odpowiadała jej ta praca przeniosła się w 1948 r. do Opola, gdzie przebywała już większość jej rodziny. Pracowała jako nauczycielka, początkowo w Prewentorium dla Dzieci w Suchym Borze k. Opola, a następnie w szkole podstawowej w pobliskiej Dębskiej Kuźni. Po 5 latach dojeżdżania do pracy pociągiem z Opola, zamieszkała w przydzielonym mieszkaniu służbowym w pobliżu szkoły w Dębskiej Kuźni.
Po przejściu na emeryturę przeniosła się ponownie do Opola, gdzie mieszkała wspólnie z rodziną swojej córki Teresy Laszkiewicz. W Opolu wyszła ponownie za mąż za wdowca Stanisława Świstackiego (ur. w Przemyślu, zm. w Opolu) - byłego dyrektora szkoły w Dębskiej Kuźni, w której uczyła. Wówczas przeniosła się do domu rodzinnego męża w Przemyślu. W podeszłym wieku powrócili do córki Teresy w Opolu. Mąż Stanisław zmarł w Opolu, pochowany został w swoim rodzinnym mieście Przemyślu. Ewa przeżyła 85 lat.
Pochowana została na cmentarzu komunalnym w Opolu, na Półwsi, we wspólnej mogile z rodziną siostry Emilii Czaińskiej (ur. w 1903 r. w Krzyweńkie, zm. w 1986 r. w Opolu).
Bibliografia przedmiotowa
Hubicki J., Kronika Rodziny Leder, opracowanie genealogiczne w formie cyfrowej w zbiorach autora, Opole 2014. [Materiały niepublikowane].
Autor hasła
Jerzy Hubicki [lipiec 2022 r.]