Antoni Lisowski
Imię i nazwisko | Antoni Lisowski |
Data i miejsce urodzenia | 24.04.1933, Hrudopol |
Data i miejsce śmierci | 24.12.2018, Piaseczno |
Zawód | energetyk, inżynier elektryk nauczyciel, pracownik akademicki |
ur. 24.04.1933 r. w Hrudopolu k. Baranowicz (obecnie Białoruś), zm. 24.12.2018 r. w Piasecznie - energetyk opolski, wykładowca, działacz społeczny.
Po II wojnie światowej Antoni Lisowski został przesiedlony na Śląsk. W latach 1952–1957 studiował na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej. Dyplom inżyniera elektryka, uzyskał dopiero w 1965 r. w wieku 32 lat. W latach 1957–1960 kierował laboratorium przekaźnikowym w Zakładach Energetycznych Południowego Okręgu Energetycznego w Katowicach. Potem zajmował się techniką i organizacją eksploatacji obiektów Zakładu Energetycznego (ZE) Nysa (1960–1975) i ZE Łódź-Teren (1975–1981). W obu tych pracach był inicjatorem i organizatorem wielu pionierskich rozwiązań z zakresu prac sieciowych pod napięciem i zastosowania zabezpieczeń elektronicznych. W międzyczasie w 1973 r. ukończył studia doktoranckie. W latach 1981–92 kierował Zakładem Wykonawstwa Sieci Elektrycznych w Nysie. Przyczynił się do szybkiego rozwoju techniczno-organizacyjnego tego zakładu i wprowadził do produkcji wiele nowości technologicznych. Równolegle nauczał w szkolnictwie zawodowym, średnim (Zespół Szkół Mechaniczno-Elektrycznych w Nysie). Ponadto wykładał na uczelniach wyższych: Wyższej Szkole Inżynierskiej w Opolu, politechnikach: Wrocławskiej, Łódzkiej i Częstochowskiej. Był promotorem, ok. 30 prac inżynierskich i 8 prac magisterskich. Autor ponad 30 publikacji. Współorganizator kilku konferencji naukowo-technicznych ponadregionalnych, autor licznych udoskonaleń technicznych i 6 patentów. Członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich (SEP) od 1957 r. Prezes Oddziału Opolskiego SEP (1965–1966) oraz wiceprezes (1966–76, 1982–98). Członek Zarządu Głównego (ZG) SEP (1987–1998). Rzeczoznawca SEP od 1969 r. W kadencji 1994–98 przewodniczący Centralnej Komisji Doskonalenia Zawodowego przy ZG SEP i Radzie Nadzorczej Centralnego Ośrodka Szkolenia i Wydawnictw. W latach 1969–1976 organizował i koordynował działalność rzeczoznawczą SEP w Oddziale Opolskim. W latach 1993–1997 był kierownikiem Ośrodka Rzeczoznawstwa SEP w Opolu. Członek prezydium Komitetu Automatyki Elektroenergetycznej. Współzałożyciel i członek Rady Redakcyjnej kwartalnika „Automatyka Elektroenergetyczna”. Działał również w Oddziale Warszawskim SEP. Od 1994 r. w Polskim Komitecie Normalizacji był przewodniczącym Normalizacyjnej Komisji problemowej nr 70 Przekaźniki Elektryczne i Elektroenergetyczna Automatyka Zabezpieczeniowa oraz autorem kilku norm.
Za swoją działalność został licznie odznaczony.
Miał żonę Lidię.
Bibliografia przedmiotowa
Centralne Archiwum Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Teczka Oddziału Opolskiego SEP.
75 lat Stowarzyszenia Elektryków Polskich 1919–1994, red. T. Skarzyński, Warszawa 1994.
Kuźmiński D., J. Dąbrowska, J. Hickiewicz, Współpraca między SEP a Wydziałem Elektrotechniki i Automatyki WSI w Opolu, „Zeszyty Naukowe WSI w Opolu. Elektryka” 1995, nr 213, z. 41, s. 23-29.
50 lat Oddziału Opolskiego SEP 1948–1998, przew. S. Chodakowska, Opole 1998.
W. Wilgusiewicz, Energetycy kresowiacy na Śląsku, Katowice 1999.
Historia Stowarzyszenia Elektryków Polskich 1919–1999. Suplement, red. S. Krakowiak, Warszawa 1999.
Monografia Zakładu Energetycznego Opole SA, red. S. Senft i E. Dawidejt- Jastrzębowska, Opole 2002.
Wróblewska S., Komitet Automatyki Elektroenergetycznej SEP, „Maszyny Elektryczne – Zeszyty Problemowe” 2017, nr 4, s. 185-190.
Autor hasła
Przemysław Sadłowski, Jerzy Hickiewicz