Andrzej Dzioba

ur. 13.12.1903 r. w Rudzie, woj. stanisławowskie (obecnie Ukraina), zm. 23.08.1984 r. we Wrocławiu – lekarz ginekolog.

Imię i nazwisko	Andrzej Roman Dzioba
Data i miejsce urodzenia	13.12.1903, Ruda
Data i miejsce śmierci	3.08.1984, Wrocław
Zawód	lekarz ginekolog, pracownik akademicki

Andrzej Dzioba ukończył gimnazjum w Stryju. Na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie studiował medycynę. Dyplom doktora wszech nauk lekarskich uzyskał w 1930 r. Pracę zawodową rozpoczął w Drohobyczu, gdzie był zatrudniony jako asystent Szpitala Powiatowego (1930). W czasie od września 1930 do 1931 r. przebywał w Szkole Podchorążych Rezerwy Sanitarnej w Warszawie. W latach 1931-1932 pracował jako asystent Szpitala Państwowego we Lwowie. W latach 1932-1936 był zatrudniony jako asystent Oddziału Ginekologiczno-Położniczego Ubezpieczalni Społecznej we Lwowie, gdzie uzyskał specjalizację. Od 1937 r. był zatrudniony jako specjalista ginekolog w lwowskiej Ubezpieczalni Społecznej. Mieszkał we Lwowie na ulicy Częstochowskiej 35.

Po wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej jako podporucznik lekarz. W 1940 r. osiedlił się w Krakowie, gdzie pracował jako lekarz hospitant Szpitala OO. Bonifratrów.

Był członkiem pierwszej ekipy lekarskiej (Grupa Naukowo-Kulturalna) przybyłej 10 maja 1945 r. do Wrocławia z Krakowa pod przewodnictwem profesora Stanisława Kulczyńskiego. Do grupy tej należeli również: doc. Tadeusz Baranowski oraz doktorzy: Tadeusz Nowakowski, Tadeusz Szczęsny Owiński i Stanisław Szpilczyński. Wydarzenie to tak komentowali Alfons Holecki i Bernard Januszewski:

Gdy z Rynku Kleparskiego w Krakowie 10 V 1945 r. autobusem wybierała się do Wrocławia Grupa Naukowo-Kulturalna, odjeżdżających żegnali znajomi i rodziny ze szczerym uczuciem wielkiej troski i lęku o los swoich najbliższych. I tak też, z łezka w oku, żegnała p. Jarmila swego męża dr Andrzeja Dziobę, ginekologa ze Lwowa. [Wspomnienia wrocławskich pionierów, wyd. II, Wrocław 2001, s. 176].

Grupa lekarzy przejęła budynki klinik zaraz po przyjeździe do Wrocławia. W pierwszych powojennych miesiącach z zaangażowaniem wykonywał heroiczną i niebezpieczną pracę w zrujnowanym wojną Wrocławiu, której celem był zorganizowanie polskich ośrodków akademickich. A.D. skupił się na uruchomieniu kliniki ginekologiczno-położniczej przy ul. Chałbińskiego. W pracach pomagali mu Tadeusz Nowakowski, Julia Łaborzewska - pierwsza polska położna we Wrocławiu oraz zastany w klinice niemiecki personel, w osobach doktora Propsta, pielęgniarek i sanitariuszy. W początkach swojej pracy w klinice zajmował się nie tylko kobietami w ciąży i oczekującymi na poród, ale też osobami dotkniętymi chorobami wenerycznymi.

Jeszcze w 1945 r. został adiunktem w Klinice Położniczo-Ginekologicznej Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1945-1951 był ordynatorem oddziału położniczego-ginekologicznego Miejskiego Szpitala Wszystkich Świętych (później Szpital Wojewódzki). Brał aktywny udział w posiedzeniach naukowych organizowanych w tej placówce medycznej. Jednocześnie w latach 1946-1947 był ordynatorem oddziału położniczego-ginekologicznego Szpitala SS. Elżbietanek we Wrocławiu. Od 1950 r. związany był z II Kliniką Położniczo-Ginekologiczną Akademii Medycznej we Wrocławiu, gdzie pracował na stanowisku adiunkta (do 1955) i docenta. W 1964 r. został profesorem nadzwyczajnym. W latach 1971-1974 kierował Kliniką Położniczą Instytutu Ginekologii i Położnictwa we Wrocławiu. W 1974 r. przeszedł na emeryturę.

Jego publikacje naukowe dotyczyły problematyki raka szyjki macicy, enzymologii klinicznej oraz przenoszonej ciąży.

Należał do Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego, w latach 1955-1957 był skarbnikiem Zarządu Głównego, a w latach 1964-1966 przewodniczącym Oddziału Wrocławskiego tego towarzystwa.

Bibliografia podmiotowa

Dziob A., Polska flaga na Klinice Ginekologicznej, [w:] Trudne dni. Wrocław 1945 r. we wspomnieniach pionierów, t. I, red. M. Markowski, Wrocław 1960, s. 347-353.

Bibliografia przedmiotowa

Holecki A., Januszewski B.W., Klinika Położnictwa i Chorób Kobiecych – Andrzej Dzioba [w]: Wspomnienia wrocławskich pionierów, Wrocław 2001, s. 176-179.

Komunikat, „Pionier” 1946, nr 161, s. 6.

Lista członków Lwowskiej Izby Lekarskiej uprawnionych do głosowania do Rady Izby w dniu 17 grudnia 1939 r. [Lwów] 1939, s. 2.

Waszyński E., Obara M., Sylwetki zasłużonych ginekologów polskich, Poznań 1991, s. 42-43.

Trudne dni. Wrocław 1945 r. we wspomnieniach pionierów, t. I, red. M. Markowski, Wrocław 1960, s. 461-462.

Urzędowy spis lekarzy, lekarzy dentystów, farmaceutów, felczerów, pielęgniarek, położnych, uprawnionych i samodzielnych techników dentystycznych oraz wykazy : aptek, szpitali, ubezpieczalni społecznych, ośrodków zdrowia, przychodni samodzielnych oraz centrali i filii Państwowej Szkoły Higieny, Warszawa 1938, s. 44.

https://tmw.com.pl/komisje-sekcje-kluby/urodzeniu-w-1945-r-we-wroclawiu/ [dostęp 4.10.2023]

Autor hasła

Marta Kasprowska-Jarczyk