Albin Garbień

ur. 18.07.1894 r. w Łańcucie, woj. lwowskie (obecnie woj. podkarpackie), zm. 12.12.1967 r. w Wiśle – lekarz ginekolog-położnik, obrońca Lwowa.

Imię i nazwisko	Albin Garbień
Data i miejsce urodzenia	18.07.1894, Łańcut
Data i miejsce śmierci	12.12.1967, Wisła
Zawód	lekarz ginekolog-położnik

Albin Garbień był synem Jana, urzędnika kolejowego i Albiny z Broszkiewiczów. Miał dwóch braci Józefa (lekarz chirurg) i Tadeusza. Gimnazjum w Stryju ukończył z celującymi ocenami. Na Uniwersytecie Lwowskim studiował medycynę. W czasie studiów jako ochotnik wstąpił do Polskiego Legionu Wschodniego (1914), a po jego rozwiązaniu został przymusowo wcielony do wojska austriackiego i wysłany na front. W 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa, był adiutantem komendanta Czesława Mączyńskiego. Brał też udział w wojnie polsko-sowieckiej. Został zdemobilizowany w 1920 r. Studia kontynuował podczas okresów rekonwalescencji i urlopów. W 1922 r. uzyskał dyplom doktora wszech nauk lekarskich.

Pracował jako asystent w Klinice Położniczo-Ginekologicznej Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie u profesora Kazimierza Bocheńskiego. Później był asystentem profesora Adama Sołowija. W 1933 r. został ordynatorem Oddziału Położniczo-Ginekologicznego Szpitala Śląskiego w Cieszynie (w wyniku konkursu). Od podstaw zorganizował tamtejszy oddział ginekologiczno-położniczy.

Brał udział w II wojnie światowej w randze majora. Wziął udział w kampanii wrześniowej, ze szpitalem polowym dotarł aż do granicy z Rumunią. Odmówił opuszczenie Polski i wrócił do Cieszyna. Podczas okupacji hitlerowskiej był dwukrotnie aresztowany. Po raz pierwszy za operowanie wbrew zakazowi okupanta w Szpitalu ss. Elżbietanek (został zwolniony dzięki pomocy swoich pacjentek). W 1940 r. został ponownie uwięziony i wysłany do obozu koncentracyjnego Dachau, a później Mauthausen-Gusen. Został zwolniony  z obozu w wyniku amnestii po zdobyciu przez Niemców Paryża. Zmuszony przez okupantów do opuszczenia Cieszyna, przeniósł się do Krakowa, gdzie był lekarzem Ubezpieczalni Społecznej i współpracował z ruchem oporu.

Po zakończeniu wojny wrócił do Cieszyna i ponownie objął oddział położniczo-ginekologiczny w Szpitalu Śląskim. W latach 1945-1946 pracował bez asystenta po kilkanaście godzin na dobę, a operacje przeprowadzał w asyście pielęgniarek. W latach 1945-1948 pełnił społecznie funkcję redaktora „Śląskiej Gazety Lekarskiej”, której redakcja mieściła się w jego mieszkaniu.

Jest autorem ponad 30 artykułów z zakresu ginekologii, położnictwa i medycyny społecznej. Był znany jako świetny diagnosta i operator, cieszący się ogromnym zaufaniem pacjentów nie tylko w Cieszynie, ale również w odległych miejscowościach.

Odznaczony: Krzyżem Niepodległości oraz Brązowym i Złotym Krzyżem Walecznych.

Pochowany został na cmentarzu komunalnym w Cieszynie.

Bibliografia podmiotowa

Garbień A., O toksyczności tutokainy, „Polska Gazeta Lekarska” 1927, t. 6 z. 1.

Garbień A., Pierwotny rak pochwy (Carcinoma vaginae primarium) wraz z kazuistyką kliniki ginekologicznej U. J. K. we Lwowie, „Ginekologia Polska” 1927, t. 6, z. 1-3.

Garbień A., Zbliznowacenia jamy macicy, Katowice 1945.

Bibliografia przedmiotowa

Błahut E., Albin Grabień (Wspomnienie pośmiertne), „Ginekologia Polska” 1968, nr 7, s. 705-707.

Brożek K., Garbień Albin, [w:] Polscy lekarze na Górnym Śląsku i Śląsku Cieszyńskim od końca XIX do połowy XX wieku, Katowice 2009, s. 214.

Brożek K., Garbień Albin, [w:] Słownik medycyny i farmacji Górnego śląska, t. 1, red. A. Puzio, Katowice 1993, s. 101-102.

Brożek K., Lekarz ludziom (o dr A. Garbieniu), „Poglądy” 1968, nr 24, s. 11.

Golec J., Bojda S., Słownik biograficzny Ziemi Cieszyńskiej, t. 2, Cieszyn 1995, s. 56.

Lusek J., Lekarze i personel pomocniczy Szpitala Śląskiego w Cieszynie w zbiorze fotografii Karola Skałki, „Acta Medicorum Polonorum” 2014, s. 156-171

Nekrolog, „Dziennik Zachodni” 1967, nr 295, s. 2.

Autor hasła

Marta Kasprowska-Jarczyk